Van Paquera gaan we naar eco-hotel Arca de Noe vlak bij Playa San Miquel. In de reisgids was wel te lezen dat er geen banken zijn aan deze kant van Costa Rica en dat de wegen onverhard zijn. Dat laatste hadden we niet gelezen. Met een gebroken stuitje en twee beurse zitbeentjes en wel een brede glimlach kwam ik met Mars en Teun aan bij ons volgende adres. Midden in de bossen gelegen Hotel Arca de Noe met huisjes in het dicht begroeide groen. Gerund door de vriendelijke Italiaan Angelo, die er vierentwintig jaar terug begon te werken toen het nog van zijn vader was. Via een pad door een bos met heuse lianen lopen we naar onze slaapplek.
Het strand is vlakbij en toch geeft Angelo ons een lift. Heerlijk, want 's morgens rond negen uur is het al stikheet en de zonnekracht sterk.
Wat de naam al aangeeft is Angelo ook dol op dieren. Dus vraag ik hem de oren van z'n kop over wat voor geluiden ik allemaal hoor en welk dier daar bij hoort. Hij weet alles en deelt graag zijn kennis. Zo ook dat de groene leguaan smakelijk is en wordt gegeten. Dat dit de tijd is dat schildpadden hun eieren leggen en dat ze uitkomen, duurt namelijk maar twee weken voor ze uitkomen. Door die kennis herken ik de sporen van baby schildpadjes op het strand. Enthousiast om dat te zien en direct benauwd bij het idee dat ik er misschien wel eentje plet tijdens het lopen over het strand. Goed opletten maar, en zeker ook naar boven kijken. Naar de palmbomen en de ongelofelijk veel pelikanen die over vliegen. Het voelt echt bijzonder. Dus zeg ik: Gelukkig nieuwjaar!
