Beetje nogal jammer dat het bijna over is. Aftellen is begonnen, tot aan de 23e heb ik om het leeg te halen. De appel der verleiding door te suggereren dat de sloop nog wel twee jaar op zich zal laten wachten was te groot.
Ik denk dus steeds, ben ik nu voorgelogen. Das natuurlijk niet waar. Het risico van tijdelijke verhuur. Och wat is het groot en mooi, dat tijdelijk atelier.
Het was toch maar 3 maanden. Daar voel ik nog een scherp randje, en dat zit ook al, sinds ik aan het inpakken ben, in mijn keel. Een snijdend rauw randje, die met name opkomt als ik 's avonds ga liggen om te slapen. En als ik dan slaap, ben ik ook nog druk met van alles volgens Mars, zoals woelen en praten. Vannacht maar op de bank geslapen, dan kan hij in ieder geval doorslapen. Ook gezellig voor de kitten zonder naam.
Dag 24 van mijn dertig dagen serie geïnspireerd op het Japanse Wabi Sabi, imperfectie met een gouden randje. In de zoektocht naar eenvoudig geluk bedacht ik Wabbeli Sabbeli serie in dertig dagen. Dertig dagen dubbele fotografie. Elke dag op zoek naar dat gouden randje in een imperfect leven.
 |
| wabbeli sabbeli serie - 24 |
 |
| 24 |
