Er is rust in de tent. Ik kijk om me heen in mijn thuis atelier en zie vriendinnen. Niet echt, nee, het werk en de verbinding. Een prachtige ezel in blauw van Mariëtte Ciggaar en een zebra in zwart van Melissa Halley. Op een schotel ligt een bestelling van Saskia Hoogendoorn, een hanger van Iete Valkema, een foto van Alda van Bentum en om de hoek een foto van Maartje Jaquet. Ik zucht en besef dat ik me omarmt voel. Niet alleen door deze dames en mijn voorheen-buurjongen Björn de Vries, die vandaag spontaan langs wipt voor een kletspraatje en een knuffel, ook zij die ik niet benoem.
Atelier is leeg. Imperfecte serie in 30 dagen is klaar. Ik ben klaar om mezelf te zijn, mij te ontwikkelen, te ontspruiten als de stekjes in het glas, nieuwsgierig en speels rondkijken als de blauwe ezel, het licht en het goud te blijven zien en mijn werkwijze te gaan veranderen. Wellicht ga ik het woord letterlijk nemen, wijs werken.
