Na het schrijven van het vorig stukje ging ik naar buiten onze dochter van school halen, even los, heerlijk fietsen door de regen. Terug thuis door mijn atelier genoot ik van de aanblik van een stapel witte kussens, nog zonder hoes, met groen lint dat er voor ik vertrok overheen was gevallen, nonchalant overheen. Mooi, en kreeg zin om het over te trekken met de naaimachine, zwart getekend als met een potlood, eenvoudig en puur. Ik liep door naar de keuken en zette water op voor een vers kopje thee. . . . . 'Het Licht'.
Ik ga het wel doen, wel mezelf erin gooien. Want als ik dat mooi vind, dan zal er nog wel iemand zijn die dat ook vind.
|
252 |