maandag 10 december 2012

De draad en de stopmotion

Ik heb iets met doen, zou het ook te maken hebben met dat brein-orgasme denk ik nu? Dat zag ik laatst in de Wereld Draait Door, dat je in een soort trans raakt door geluid of het gevoel van met je vingers over bepaalde texturen te gaan. Hum. Ik weet nou niet of dat voor stopmotion film/ animatie ook op gaat. Nou ja ik bespreek ze niet onder dezelfde noemer in het brein-orgasme dan. Het draad spannen en steeds maar een heel klein stukje verder weer dat draadje spannen heeft wel hetzelfde rustgevende ding als foto's maken voor een animatie filmp. Steeds een minuscuul stukje verder en dan een plaatje schieten. Zoiets is het nu met draadjes.
Steeds meer krijg ik door waar het om gaat in mijn werk. Tjee, zou ik dan toch een verhaal hebben? Haha natuurlijk is er een verhaal en anders verzin ik wel iets, dat ben ik toch ook? iemand met een beeldige fantasie, hihi. Want ik ben beeldend kunstenaar. Maar waarom wil iedereen, bijna iedereen dan zoveel tekst uit mijn mond horen? Als ik daar goed in was geweest had ik wel filosoof geworden. Het gaat om wat je ziet en als ik (of een ander) daar iets bij voel(t) is het nog fijner, zo werd ik erg ontroerd en rustig van mijn installatie bij Markt 18, en zo ben ik gelukkig.
242