Omdat het zo'n eenvoudig werk is is er tijd voor muziek en ook veel gedachtes. Want mijn hoofd heb ik (bijna) niet meer nodig met het knippen en in elkaar naaien. Ik zeg bijna, want gister knipte ik voor het eerst een gat in een mondkapje. Er zou iemand langskomen en daar zat ik bij met mijn hoofd. Dat werkt dus niet. De stofschaar is scherp.
Maar goed. Omdat er ruimte is voor overdenking. Kom ik er achter, weer eens, dat aandacht, geven, verbinden en liefde mijn ding is. Ik schreef het al vele malen. Ooit zei een medeleerling op de Media Academie dat ik traag bloed heb. Dat heb ik ook. Aandacht, rust, gemak. Daar sta ik voor. Mooi toch. Mondkapjes filosofie.
Deze maakte ik voor iemand die ik ook ken van theaterfestival De Parade, een cadeau. Hij is dol op vissen en altijd als ik een patroon met vissen zie denk ik aan hem. Gek genoeg heb ik dat nooit als ik geld zie. Terwijl hij daar van is.
Natuurlijk opgestuurd in een envelop gemaakt van een Parade poster, met de kop van Terts, de directeur die vorig jaar officieel afscheid nam als directeur. Hij kijkt er bij alsof hij wist dat dat niet goed zou komen zonder hem. Wist hij al dat we intelligent onder gingen?
