Toen het verzoek was: 'heb je ook dierenprint?' Lachte ik me vlak onder tafel. Ik??? Ik gruwel van die modegril die me net iets te lang duurt.
Na het zien van de foto van de mondkapjes van Collina Strada had ik ineens reuze zin om mezelf op de catwalk te fantaseren, met zo'n panterprint mondkapje van mij.
Zo gemakkelijk was het niet. Ik had het natuurlijk niet in mijn atelier. Ik maak immers bijna alle mondkapjes van reststukjes textiel uit mijn kast. Dus op pad. Eerst maar eens naar de kringloopwinkel, want dat doe ik eigenlijk het liefst, recyclen van textiel en papier. Niet te doen. Ook niet in de stoffenzaak. Want katoen moest het natuurlijk zijn. Zelfs de koopjeshoek van de HEMA bezocht. Behalve een roze zebraprint op een kindershirt was er niet iets geschikt.
Uiteindelijk vond Teun een wikkelrok in de kringloopwinkel in Heerhugowaard en ik een veel te duur stukje dierenprint in Schagen. Maar kijk eens hoe ik sta te shinen met m'n fancy facemask!
