zondag 8 december 2019

Bloementuin in de bijna winter

Gister heb ik me tijdens de opening van Pakje Kunst Alkmaar laten toevoegen aan een miniatuur fotoclub. Miniatuur toepasselijk, de kunstwerken in de automaat hebben een maximale afmeting van de grote van een pakje sigaretten, de club bestaat uit twee leden.
Ik doe mee in de schaduw. Of op de achtergrond. Ik krijg alleen de opdrachten, maak die en doe verder niet mee met nabespreken of beoordelen. Ik vond het namelijk al een tijdje moeilijk om foto's te nemen. Ik deed het wel, alleen minder. Waarschijnlijk omdat het ineens soort van serieus werd, vanwege deelname aan Pakje Kunst en ik dubbele foto's van mijn blog in miniatuur ging afdrukken. Op mijn blog is het veel meer vrijblijvend en zie of hoor ik er zelden nog iets over. De reacties heb ik uitgezet net als het aantal volgers. Het gaat mij ook om het doen. Om de kleine schoonheden in mijn omgeving te blijven zien. Concentratie op schoonheid houdt mij, tja? Wat doet dat eigenlijk voor mij? Nou, wat precies, maakt niet zo veel uit. Ik doe het omdat alles wat je aandacht geeft groeit. Dus ook het oog op schoonheid. Ik heb straks hele grote ogen.