Gelukkig voor ons, zijn de mensen in dit busje niet van plan om terug te keren en is het alternatief een super plan. De chauffeur brengt ons naar een andere plek. Het park is misschien iets kleiner, het aantal bezoekers enorm minder. Super fijn. We lopen hele stukken zonder iemand tegen te komen. Zelf zo weinig dat op het moment dat er iemand loopt Mars zich een hoedje schrikt.
Ik wil hier blijven. Wat voel ik me hier gelukkig. Het is groen, veel bloemen, vlinders, dieren, vogels, rust en al die geluiden maken mij zo nieuwsgierig. Ik weet niet waar ik het eerst moet kijken. Het nevelt een beetje, das bijzonder hebben we gister op de nachttoer gehoord. Het komt maar op een paar plekken voor. Het licht aan de ligging, de wind en de hoge bergen aan de kust. Door dat is het ook mijn favoriete temperatuur, namelijk rond de 21 graden.
Als toetje op de wandeling komen we bij een open plek waar silo's met gezoet water zijn opgehangen en het wemelt er van de kolibries, vele soorten en maten. Ook hier kan ik uren, weken, misschien wel jaren blijven kijken en genieten.
Later, in een volgend beroep, kom ik nog wel terug om te werken als bioloog, of observator, of vlinderteller, of voetpad egalisator, of welk soort mos zit er op de boom kijker.
