Ik gebruik altijd al gebruikt materiaal en vaak ook oud werk van mezelf. Nu ook, mijn winkeldochters gaan er aan. Dat klinkt bruut. Zo is het niet. Ik geef ze een nieuwe vorm, een nieuwe combinatie, een betere mix, in de mixed media. Ik speel met de bestaande vormen en composeer, ik vind dat een goed woord, google niet merk ik. Ik composeer. Er zit ritme in dat woord, ritme, muziek en compositie. Het is als een vierkwartsmaat op doek. Het is ook hoe ik wil werken. De serie 'Schijnen in kwetsbaarheid' ging me tegenstaan. Zo serieus was ik er mee aan het werk. Nu mag het losser, meer op gevoel, dan op weten. Knippen, scheuren en verleggen, neerleggen, kijken en vastnaaien, kijken en iets toevoegen of niet.
