Niklas Paschburg, vandaag in Tivoli Utrecht, een bijzonder persoon om naar te kijken. Hij lijkt in zijn eigen (muziek)wereld te zitten en dan zegt hij toch ineens dat hij het zo leuk vindt om voor ons te spelen.
Mooi spel, spelend op al zijn verschillende instrumenten en opname apparatuur. Net als de meeste mensen in het publiek kon ik nog wel veel langer luisteren en kijken, maar wellicht was hij door al zijn nummers heen. Of was het de tactiek om ons naar een volgend concert te doen verlangen. Mij lijkt dat wel wat. Nog een keer!
Verder kon ik ook vandaag in mijn atelier niet meer stoppen met slingers naaien. Ik had een bestelling en was daardoor door de voorraad slingers heen. Nu is er weer genoeg voor iedereen. Soort van.
