Daarna nog een stukje fietsen, naar de tulpen. Astrid van Tol haar tip. Fiets eens naar de natuur in plaats van de auto te nemen. De tulpen waren net iets te ver, doe ik een andere keer over, snel, want voor je het weet zijn ze gekopt. Voor de twee veulens moest ik natuurlijk ook even van de fiets, echt lente. Wel jammer van die dekjes, kom je er net uit, krijg je een dekje op. Het is wel koud 's nacht natuurlijk, een bevroren veulen is ook best triest eigenlijk, nee dan maar een dekje.
Ik zag ook nog twee lepelaars in het veld, maar door mijn nieuwsgierig inzoomen is de foto veel te lelijk om te tonen.
De wind was stevig en buiten de bebouwde kom sterk. Goed om even de pijn te vergeten, want gevecht tegen de wind werkt. Stampend op de trappers een brug op met tegenwind krijg ik een opmerking naar mijn hoofd "Kom op oma!!!!". Huh? Zei ze dat echt? Ik probeerde nog te bedenken dat ze haar vriendin aanmoedigde, die misschien Karma heet, keek opzij naar de sportdag op de voetbalvelden. Zou ze daarom hebben geroepen?
Nee, dat was voor mij! Een opsteker. Ik was goed bezig daar op de fiets met rood hoofd en zweet op de rug. Ik kreeg gewoon een gratis aanmoediging.
