Rond vijf uur ging ik wandelen, zonnig en droog en rustig. Naar mijn favoriete bos hier in het dorp, het Kooibosch. Wat een geluiden hoorde ik. Een overvloed aan klanken en gezang. Van vogels. Een scholekster, een onbekende vogel in het riet, merel, mezen, ganzen, eenden en een roerdomp in het riet aan de andere kant. Wat een feest met zonder het oranje gedruis. Verplichte gezelligheid op deze dag. Daar licht een allergie. Van huis uit meegekregen en het me eigen gemaakt om zelf te bepalen wanneer er gevierd gaat worden. Niet omdat het moet. Poepen moet, zei mijn moeder en ik heb dat maar goed geleerd.
Nu dus zin in de app die Floortje laatst gebruikte om een vogelgeluid te identificeren. Wat een fantastisch geluid is dat toch, dat van de roerdomp. Een makkie om te herkennen. Maar er zijn er zoveel meer die ik wil leren kennen.
Omdat ik al weken verlang naar de zelfgebakken koeken van iete, die ik voor mijn verjaardag kreeg, eind juni, ging ik zelf aan de slag. Natuurlijk werd het een mix van verschillende recepten en een beetje extra. Dus het waren niet de meest verrukkelijke ooit. Maar wel lekker vers, net als de nieuwe verse groene blaadjes aan de bomen.
