Ik hou ook van losse tulpen, gevallen, verlaten en achtergelaten. Als je het over je leven hebt zou dat niet erg om van te houden zijn. Bij dode goudvis en tulpen gaat dat bij mij wel op. Ook kan ik zo genieten van een bosje tulpen aan de kant van de weg, met name in of net na een bocht. Een aantal van de kar gevallen bollen die dan tot bloei komen. Tja, hoe zat het ook al weer, met licht en donker. Ik zoek het licht.
Naai ook nog maar wat rare vogels. Over rare vogels gesproken. Ik heb er twee opgezocht, de ene was de tureluur en de ander een brandgans. Beide aan de waterkant.
Dubbel op mijn pad. Nieuw leven in de vorm van iepenzaadjes, lege vogeleieren en dooie vis. Terug in de straat zie ik een kraai, ik hou er van. Zie ze nooit in onze straat. Verderop hebben ze veel meer grote bomen en plek. Nu op de stoep voor de deur. Vliegt weg als ik nader, met een tomaat in zijn snavel. Tomaat? ... Natuurlijk niet, rood in snavel blijkt oranje, van een vis uit onze vijver. De restjes op de stoep zijn het bewijs. De oranje kat van de buren weer. Kampioen vissen. Een beetje wat er rond gaat in mijn hoofd. Of nee, dat was gissen. Gissen naar waarom en hoe. Over oordelen en ongevraagd advies en commentaar. Is dat wat ik vraag? Wat zal ik dan eens gaan veranderen? Nog een vraag. Lekker dat vissen en gissen. Ik loop nog maar een rondje en zoek tulpen in een veld met gras.
