Marcel wilde al een tijdje een werk van mij op zijn trui. Vandaag deden we een goeie ruil.
Doe maar iets. Ik vind alles mooi was zijn verzoek, Tja. Lief en lastig.
Gisteren een hele tijd op zoek geweest naar inspiratie. Ik kon geen papier gebruiken. Want een trui. Dus het moest een beetje anders. Nog even nagedacht. Vandaag wist ik het en naaide ik twee kindertekeningen van Teun op de trui.
's Avonds maakte ik een Caesarsalade met het recept van Teun haar Parade - vakantiebaantje. Om een beetje een zomerse stemming te forceren en omdat we graag haar lievelingseten eten. Dan is het net alsof ze toch dichtbij is. Terwijl zij lekker gouden tijden beleefd en onder de zonnestralen zit te stralen aan zee. Of misschien, ook heerlijk, in de schaduw van een palmboom of onder de overkapping van haar fijne vakantiebaantje bij haar lieve Parade-collega's Yen en Mischa bij Alouatta. Een klein hostel met kampeerplekken op een berg met uitzicht op zee, midden in de vrijwel ongerepte natuur van Costa Rica. Laat het hier maar regenen. We kunnen altijd nog tussen de buien door richting Costa Rica. Want daar is de regen buiten het regenseizoen altijd goudenregen.
