Een groot werk of een planning van groot werk of een lange concentratie is er de afgelopen tijd niet. Gelukkig zie het ik maken van de miniatuur rare vogels als schetsen. Het doet iets. Het is de pruttelpot die op staat tot het idee gaar is. Tot de volledige concentratie en inspiratie daar is. Soms gaat dat sneller dan nu. Het is oké. Ik voel dat het in zicht is.
En als je niet op vakantie mag, dan doe je toch alsof. Vroeger gingen we best vaak met de auto en caravan naar de overkant varen. Mijn ouders hadden dan een wedstrijd handboogschieten in Engeland. Ook een keer alleen mijn moeder en wij gingen dan met m'n pa, zus en Tante Jo, haar achterna met de caravan. Dat was heel bijzonder en toch was het voor ons heel gewoon. Mijn pa deed dat gewoon. Hup de boot op en aan de andere kant aan de andere kant rijden. Zo veel leuke herinneringen daar aan. Zo ook het eten van een zachte kadet met een stuk gebakken vis. Hmmm. Die had ik vandaag ook en direct zit ik met mijn ouders, zus en Tante Jo, aan de overkant. Ergens op een bankje in een straat van een dorp in Engeland. Reizen is mooi. Maken je en je herinneringen.
