Gister kreeg ik een kudde golden retrievers cadeau, vandaag was het een meisje met paard. Ze gingen samen hardlopen langs het strand. Ik kwam ze tegemoet tijdens het uitstappen, afkoelen.
Van een afstand vroeg ik of ik een foto mocht maken, dat mocht en het paard liep recht op mij af. Ik zei dat ik een filmpje had gezien van een paard die met zijn eigenaar naar het ziekenhuis gaat om doodzieke mensen een groet te brengen. Dat kun jij ook met dit paard. Ze vertelde dat ze dat al doet, therapie met paarden, en ook dat het antwoord, wat ik zoek, vanzelf komt.
Ik liep nog een stuk in de wind over het strand. Tijd zal het verdriet verzachten en de angst plaats maken voor liefde.
Nieuwsgierig naar mijn ontmoeting zocht ik net even op internet en heb haar gevonden: Heroes, ga kijken. Zij en haar paard zijn prachtig.
