Gezellig dacht ik, een duif zo vlak bij. Ik begin al aardig mijn thuis atelier te imiteren hier. Tot ik nog eens opkeek, want ik had het gevoel dat er meer ogen op mij gericht waren. Ja, wederom een buurtkat. Dit keer een grijze. Parmantig op zijn billen met z'n voorpootjes los van de grond keek hij me aan. Terwijl ik mijn fototoestel pak, smeert hij hem en gaat bij de zandbak zijn kont zitten likken. Haha, net als die andere kat van de buren, hoor ik hem denken, ik ben een eigenwijze kat.
