Nu ik met mijn atelier in een basisschool zit denk ik daar dagelijks tijdens mijn vaste inspectie ronde aan terug. Als kind voelde ik me altijd veilig in dat lege BB (Bescherming Bevolking) kantoor. Heb er goede herinneringen aan.
Soms waren er speciale dagen en dan waren er witte kadetten over. Dit besmeert met roomboter en een dikke plak kaas, of met ham, maar die koos ik nooit. Hmmmm, wij hadden vroeger alleen kadetten tijdens een uitje naar de Efteling, Artis of schoolreis. Zonder boter, of met Brio, ongezouten, zuiver plantaardig en jak. Ook het fenomeen dat als je een glas na het wassen op z'n kop op het koude aanrecht zet, dat die dan water omhoogtrekt leerde ik daar tijdens de afwas van mijn moeder. Heb ik nog altijd plezier van als ik dat tijdens de afwas zie gebeuren.
Nieuwsgierig als ik ben geworden ging ik op zoek naar de naam van de meneer waar ik in de BB wel eens een pepermuntje van kreeg en kwam bij serie foto's uit. Ik snap nu helemaal mijn liefde voor het meubilair dat ik heb, en de lambrisering. Zie daar de foto's van de BB Schagen uit mijn herinnering van de jaren 80. Prachtig gele lambrisering afgezet met een mooi latje hout, gelamineerde tafels en kasten.
Ik doe nu ook aan BB, bescherming basisschool. Behalve dan dat ik denk dat er weinig te halen valt. Wellicht het afnemen van de veiligheid om in het gebouw te zijn. Door bijvoorbeeld de ruiten in te gooien. Eigenlijk het enige wat er is is ruimte. Die bescherm ik graag. Mijn ruimte en rust daar aan de Vincent van Goghlaan aan het Mondriaanpark.
Soms vind ik het nog wel spannend. Als het oude dak van hout kraakt. Of de lamellen wiebelen terwijl de kraaien, als in een Hitchcock film, kraaien. Of als er ineens een jonge man uit het niets over het hek klimt, de bosjes in loopt, mij ziet kijken en weer terug over het hek klimt en zonder op te kijken langs mijn ramen weer weg loopt.
Ik kijk teveel spannende series denk ik dan en ga verder met mijn werk. Een tijd terug las ik hoeveel gedachte wij wel niet hebben. Angst is immers een gedachte en een milli seconde later heb ik al weer een ander gedachte en kijk ik naar de vele grote vogels die eten halen uit de enorme bomen op het schoolplein. Eksters, kraaien, vlaamse gaaien en een ander soort, die ik nog moet leren kennen. Ik zag al een beuk vol beukenootjes, natuurlijk hazelnoten, veel, en walnoot doppen op de grond. Geen idee hoe een walnoot er uit ziet. Die moet ik ook nog leren kennen. Naast mijn werk in het atelier nog genoeg te ontdekken in het groen. Genoeg te halen wat betreft leren over vogels en rust.
