Nooit gedacht dat ik in Haarlem de deur uit zou stappen om naar de bakker te gaan. Naar boven zou kijken en de helder blauwe hemel zien en dat ik dan een liedje van Bløf in mijn zou hoofd krijgen. Ik keek omhoog en dacht 'Wat een mooie dag, wat een mooie dag om te sterven'. Maar Mieke vond van niet.
Het maakte wel dat ik oud en nieuw samen met Mieke kon 'vieren'. Samen dat waren we.
Hier link naar het nummer van Bløf - Wat een mooie dag
