Het laat me niet los. Ik ga het nog eens proberen. Nooit eerder had ik dit. Wat doe ik anders. Het is niet de klei, want het zijn twee soorten klei. De ene is gietklei, de andere fijne chamotte. Doe ik iets anders bij het stoken? Misschien. Want ik heb een ander dekstel die ik op 200 graden over het koelgat leg. Dat ga ik nu nog uitproberen. Het blijft een puzzel proces. Vandaag met een grote grom.
Bijgelovig als ik ben heb ik zelfs op de oven gekeken. Staat er iets anders op, wat het barstproces beïnvloed? Het waren Harry Potter items, gemaakt van porselein, toen we een middag met het buurmeisje Harry Potter dingen gingen kleien. Die heb ik in de prullenbak gemieterd.
Het is een verzoek, een opdracht, Is het dat? Dat ik me teveel in een ander verlangen, in het verlangen van een ander, verplaats? Overal zoek ik de oplossing voor de barsten. Ook zoiets. Heb ik iemand laten barsten? Liet iemand mij barsten?
Het zal het bord voor mijn kop zijn. Hahaaaaa. Opgelost. Heerlijk. Zo gemakkelijk kan het zijn.
