maandag 14 maart 2016

Veer met hele armen

Ik wandelde met mijn boodschappen langs de sloot. Ik stopte even omdat ik een grote veer van de zwaan, die in de sloot zwemt, te kunnen pakken. Super spannend vind ik dat. Dicht bij een zwaan komen. Hij kwam de sloot uit. Recht op mij af. Sissende snavel en een flinke tred. Ik denk dan direct aan voeren, kan er niets aan doen. Dus boterham uit de tas. Maar de zwaan is best pittig groot, en ik ken de verhalen van gebroken armen door zwanen. Dat wil ik best zien te voorkomen. Dus stap ik een paar stappen naar achteren. Maar ja. Zie waar de tas nu staat. Ai. Achter de zwaan. Ik zeg tegen die zwaan dat hij best een stukje brood krijgt, maar wel even dimmen. Hij gaat op z'n buik liggen, en wacht op nog een stuk brood. Ik voer hem, kan mijn tas pakken, en zelfs mijn toestel en neem wat foto's. Poeh. Ik ben opgelucht als ik met twee hele armen weer mijn pad vervolg. Mooi groot beest.
Overigens ben ik natuurlijk geen zwanen fluisteraar. De stoep is gewoon irritant pijnlijk aan zijn flippers, en Mars heeft morgen een paar boterhammen minder voor lunch.