Ik ga maar niet weer tekst vertalen van het Nederlands naar het Russisch zoals ik naar het Japans of Chinees had gedaan toen ik zo trots en blij was dat die ook naar mijn blog keken, want ik was ze meteen kwijt...... Google vertalen had ik misschien niet daar voor moeten gebruiken, hihi.
Ik was heerlijk met de voor het Kuna festival gekochte caravan op vakantie met liefjes en hond Daf. De baby konijntjes van ons 'mannetjes-konijnen-koppel' en de 'mannetjes' zelf bleven onder toeziend oog van mijn pa thuis.
Hier wat vakantie kiekjes van de vakantie op natuurcamping 'De Vrolijk' bij Laren - Gelderland. Er zijn met name foto's van veel water bij: water van het meertje, water met vissen en het water in en uit de lucht, waaronder die van een dikke onweersbui, het water van het zweet laat ik maar niet zien, wat was het heerlijk warm. Ik vroeg me echt af of vorig jaar de dagen langer waren, wat had ik toen veel gedaan. Nu lijkt het zo weinig, heerlijk lui en veel gezwommen. En wel een fantastische expositie in Apeldoorn gezien: CODA PaperArt. Nu wil ik daar exposeren. Wat een fijn gevoel kreeg ik bij het zien van de expositie en dan met name bij het zien van het eerste ronde witte werk, ik ben dol op wit, van Anouk Vogel.
Niet eerder kon ik na een expositie vertellen hoe nu verder, weet ik nog steeds niet precies, maar wat ik nu wil wel. Ik doe/deed altijd maar wat op mijn pad komt, een beetje exposeren zo hier en daar op plekken waar ik blij van werd. Nu heb ik twee wensen/doelen, nou ja drie, want heel graag zou ik naar Japan willen om te exposeren, dat staat al een tijdje, al is dit een soort van nep wens, omdat ik denk dat dit toch niet zal lukken en uitkomen. Maar goed, de twee wensen dus: exposeren bij CODA en De Pont. Jeej!
Hier wat vakantie kiekjes van de vakantie op natuurcamping 'De Vrolijk' bij Laren - Gelderland. Er zijn met name foto's van veel water bij: water van het meertje, water met vissen en het water in en uit de lucht, waaronder die van een dikke onweersbui, het water van het zweet laat ik maar niet zien, wat was het heerlijk warm. Ik vroeg me echt af of vorig jaar de dagen langer waren, wat had ik toen veel gedaan. Nu lijkt het zo weinig, heerlijk lui en veel gezwommen. En wel een fantastische expositie in Apeldoorn gezien: CODA PaperArt. Nu wil ik daar exposeren. Wat een fijn gevoel kreeg ik bij het zien van de expositie en dan met name bij het zien van het eerste ronde witte werk, ik ben dol op wit, van Anouk Vogel.
Niet eerder kon ik na een expositie vertellen hoe nu verder, weet ik nog steeds niet precies, maar wat ik nu wil wel. Ik doe/deed altijd maar wat op mijn pad komt, een beetje exposeren zo hier en daar op plekken waar ik blij van werd. Nu heb ik twee wensen/doelen, nou ja drie, want heel graag zou ik naar Japan willen om te exposeren, dat staat al een tijdje, al is dit een soort van nep wens, omdat ik denk dat dit toch niet zal lukken en uitkomen. Maar goed, de twee wensen dus: exposeren bij CODA en De Pont. Jeej!
