De enige plek waar mijn werk nog tot half augustus te zien is, heeeeeeeeel fijn trouwens, nog steeds als ik er aan denk springt er iets in mijn maag, hup hiep hop zwiep swoei, hoeiiii, is Magazijn Amsterdam.
Maarre normaal gesproken stelt dan iemand een expositie of expositieruimte voor, want daar ben ik eigenlijk nooit zo mee bezig, het komt op mijn pad en dat volg ik dan op. Tja, dat was er wel. Ik zou in Amsterdam exposeren, september. Maar dat voelde twee weken geleden zo vervelend. Ik heb het afgezegd, omdat het naar voelde. Ik ben gek. 'Hoe haal ik het in mijn hoofd?' gaat er wel door me heen. Een dubbel gevoel. Dol op dubbel, ook op dubbel veel liefde. (Moest ik vandaag aan denken.) Want wat was ik blij met de uitnodiging die ik kreeg. Maar, het voelde niet goed. Ik ben gek.
Die expositie afzeggen. Wat een oen, zucht.
Dusssss als iemand nog iets weet. Ik zal mijn gevoel wel even uit zetten. Want ik wil!
Foto's zijn van oude krant onder uit een lijst van een oud borduurwerkje, wit is borduurwerk en onderste zijn foto's van parkiet in Central Park, New York.
