Terug naar het Zwanenwater

Toen ik in Callantsoog ging wonen zeiden een aantal mensen, jij gaat het Zwanenwater echt zo mooi vinden. Na de verbouwing van ons huis ging ik de omgeving verkennen en zo kwam ik ook bij het Zwanenwater. Ik vond er niks aan, een geasfalteerde weg door het duinlandschap. Ik hou van gezellige paadjes, geen asfalt in de natuur. Dat je weet dat je in een wandelgebied loopt, maar door dat asfalt toch elke twee seconde omkijkt of je niet door een fietser word ingehaald.
Wist ik veel dat het mooiste stuk met paadjes van zand en schelpen was afgesloten vanwege de overstroming van het gebied toen. Nu kurkdroog en kon ik wel linksaf, weg van het asfalt. Wat heb ik genoten, van de rust, het water, de irissen, de doorkijkjes, de vlinders en van de zingende vogels. Prachtig vind ik het nu.
Het klonk trouwens niet naar zwanenzang. Het enige wat ik overal doorheen hoorde was het gakken van ganzen. Ganzen in het water, ganzen in de lucht, ik hoorde ze in het ganze Zwanenwater-land.
Thuis nog even mijn kringloop geluk bekijken. Ik had hele mooie boeken gekocht. Oude schoolboeken 'De wereld der wetenschap'. Ik ben dol op dat soort boeken, met gelukmakende tabellen.