Op verzoek maak ik een ijsvogel. Er is vaker vraag naar, ik ben er eerlijk gezegd niet dol op. Wel op de echte. Dan zie je het rare lijf niet. Want dan zie je alleen maar je eigen geluk. Dat je een ijsvogel ziet. De stompe staart van de ijsvogel vind ik dus lelijk. Dus maak ik ze zelden. Maar voor Wiebke van Artacasa maak ik er met liefde eentje. Kan ik direct alle kleurschakeringen bestuderen. Deze ijsvogel kreeg zelfs metalic blauw in de staart. Kort geleden een klosje gekocht, voor mezelf als traktatie. Had geen idee wat ik met metalic blauw naaigaren moest, tot nu.
Zojuist even opgezocht of het een functie heeft, die stompe staart. Ja natuurlijk, om de vogel wendbaarder te maken in de vlucht. Ze kunnen wel
60 kilometer per uur halen. Das echt knap. Dan maakt het niet uit of ik de staart stomp lelijk vind, haha. Misschien ga ik het nu meer waarderen.
