Komt er toch nog een ander idee boven. Wentelteefjes. Want tja, ik koop dan elk jaar een kerststol. Maar vergeet het te eten. Ja, dag één na de aanschaf, dan lukt het nog wel. Maar de stol is één kilo en dat lukt niet tijdens de kerstdagen. Kom ik het ding ineens steeds tegen. Moet op. . Moet op. . . Wentelteefjes! Er is vast iemand die dat ook al heeft bedacht. En ja hoor ik vind, na het invoeren van de zoekopdracht, direct recepten.
Het blijkt heerlijk. Nu hopen dat ik er morgen ook nog trek in heb, want er liggen er nog een aantal ongegeten in de keuken. De zin in hartig blijft. Dus wellicht niet. Of ga ik gek doen, hahaaaa, dol op die uitspraak, omdat het zo wringt. Doe ik er gewoon gesmolten kaas op.
Blij met de druk van de expositie. Het is misschien ook de tijd van het jaar. Al die lijstjes van terugkijken. Toch blij met de komende expositie. Solo bij galerie Zône. Nou ja, ze zijn met z'n achten en ze verhuren ook nog vitrines. Dus schijn solo eigenlijk. Ik noem het zo en volgens mij is dat het ook. Naar de kern gaan. Das mijn verlangen en het komt ook wederom uit mijn vingers. Spelen, verplaatsen, spelen, dansen met elementen. Hoe poëtisch. Imperfectie en ritme. Combinaties maken en weerleggen. Of verleggen. Kortom werken.
