Het werk 'Je kunt niet altijd bloemetjes poepen' is af en opgespannen. Het werk gaat over imperfectie en genieten. De slappe lach hebben, spelen, mislukken en weer doorgaan. Een vorm van loslaten, al heb ik er een dikke allergie op. Op dat woord 'Loslaten'. Imperfectie, ja dat bedoel ik dus. Ik mag best woorden haten. Daarna lach ik er om. Hoezo maak ik me daar nu toch weer druk om. Zing een lied, zoals gedaan in de film met Elza 'Let it go,..'. Film niet gezien overigens. Vreemd want ik zie veel kinderfilms, zelfs wel meerdere keren.
Ook nog wat details van het andere nieuwe werk op de foto gezet. Op dit moment is het een kleurrijk feest in mijn atelier.
