Vandaag glazuren. Uit de serie Zeee heb ik deze keer gegoten met recycle klei. Met alle restjes gietklei van de afgelopen jaren heb ik een mix gemaakt. Dat deed ik al op de Lutma, werken met restklei. Altijd op m'n kop in de tonnen met recycle klei buiten op de binnenplaats achter het keramieklokaal. Aan de mix gietklei heb ik extra resten zwarte pigmenten toegevoegd en nu afwachten wat het doet op 1120 graden. Heel benieuwd. Ik hoop op een mooie dicht gesinterde diep donker grijs. Op de biscuit gebakken gietklei heb ik glazuur met pigmenten in de kleuren blauw en groen. De kleuren van de Noordkop Noordzee kust.
Vier bekers met tovergoud. Daar duim ik ook voor. Hoop zo dat het weer een cadeautje is. Ooit was dat per ongeluk gegaan. Nu probeer ik dat geluks-ongeluk te sturen. Extra dik aangebrachte glazuur en honderd graden hoger bakken dan de bedoeling is. Vrijdag gaat de oven weer open.
En ohja, alle borden, zeven stuks geloof ik, zijn gebarsten. Altijd jammer. Al geeft het altijd veel inspiratie. Ze liggen er prachtig bij op mijn werktafel. Waarschijnlijk te nat geschuurd, zo vlak voor het stoken. Dit geeft wel heel wat scherven en dat kan maar één ding betekenen: veel geluk! Voor weken genoeg scherven van geluk. Dus dat stoken van deze glazuurstook kan alleen maar (ge)lukken.
