Zand, stelen, glazuren en mallen

Met Nicole werken aan keramiek maakt dat we op voor ons beide bij nieuwe dingen uit komen. Glazuren met kleur bijvoorbeeld. Ik glazuurde altijd alleen wit, of eigenlijk met transparante glazuur op witte keramiek en ik maakte me nooit zorgen over lekkende glazuur op mijn ovenplaten. Nu we echt gaan glazuren en ook de bodem van het werk, vond ik dat er zand op de platen moest. Maar ja, glazuren neemt veel tijd en het was inmiddels 11 uur 's avonds. Hoe kom je om 11 uur 's avonds aan een laagje zilverzand?
Het duurde niet heel lang of we liepen, door de regen en in het donker richting speeltuin. Onder de speelboot schepte ik wat zand. Toch even zeven, want kattenpoep leek ons niet heel gezellig voor in de oven. Heel grappig vond ik het stelen van een paar scheppen zand. De oven is op dit moment nog 170 graden. Grrrrrrrrrrr. Stoken duurt lang. Geduldig zijn wordt met keramiek flink op de proef gesteld. Wel een heel leuk proces.
Vandaag hebben Nicole en ik geoefend wat we dinsdag hebben geleerd bij Piet van der Sluis van Dutch Molds. Samen hadden we best veel onthouden. De mallen zijn wederom prachtig geworden.