maandag 31 oktober 2016

Voor altijd licht

Advies om alleen het mooie te laten zien, kreeg ik al meerdere keren. Dat volgde ik soms een tijdje op, maar ging toch weer terug, terug in het schrijven over alles, en dus ook over mijn dieptepunten, want dat is wel zo eerlijk, vind ik, en daar heb ik er het laatste jaar best genoeg van.
Ik weet dat emoties als je ze eerlijk toelaat, snel kunnen overgaan in andere emoties. Verdriet laten zijn, en dan is het verdriet kort, en huppel ik des te meer door het leven. Woede laten zijn, en het vervliegt, als wolken voor de zon, met windkracht 10. Wanneer ik er over schrijf, over de nare en zware emoties, vergroot de emotie, en keert hij terug bij het lezen van reacties op mijn blog. Ik voel het zelfs wanneer ik iets heb gepost en ik even naar de supermarkt fiets. De focus op verlies weegt zwaar. Wel zijn er fans, van mijn blogs over mijn mislukkingen. De berichten over mijn wee worden door meer mensen gelezen dan de geluksberichten. Das ook de soort van verleiding voor mij om het wel te doen.
Ik zeg en vind en leef dat ieder kind recht heeft op zijn eigen ontdekkingen en mislukkingen. Laat ik het mezelf ook gunnen om er beter van te worden en niet mijn hoofd te laten hangen na een mislukking.
Ik heb een prachtig mooie nieuwe kans gekregen van Viktor Baltus en Floortje Bakker, in de vorm van een webwinkel. 1 november is de officiële opening van webwinkel. Hier te vinden: www.opschoorl.nl
Dus.... Focus verleggen. Nu zie ik het licht, en alleen maar het licht, en nieuw verpakkingsmateriaal, in dat licht. Want twee dikke dozen met verpakkingsmateriaal voor de webwinkel van Op heb ik uitgepakt.
En wat is het fijn om weer meer in mijn thuis atelier te kunnen zijn. Het is hier prachtig, en ik drink koffie en staar uit het raam en zie de kauwen, de mussen, Turkse tortels, en mezen in de tuin. Wat heb ik me veel laten ontnemen daar in Schoorl. Hier mag ik gewoon zoveel vogels voeren als ik zelf wil, geen ge-emmer over angst over muizenplagen. Ook de muizen in onze tuin zijn welkom, net als de pad. Heerlijk. Nog heb ik pret bij het denken aan de hitte en droogte aan het eind van de zomervakantie. Ik zette een voerbakje met water neer in de klapbank achter ons huis, waar de pad meestal zit. Ik dacht dan kan hij wat drinken. Toen ik het een dag later controleerde zag ik tot mijn geluk de pad in het bakje zitten. Hij paste er net in. Prachtig klein achtertuin geluk.
Zo leerzaam was het Op de Paardenmarkt. Nooit laat ik me nog zo ver naar beneden halen.
De zon schijnt. Heb een goeie dag, en haal jezelf omhoog, hang de slingers op. Zelfgemaakt en gekocht bij Op.
Enjoy the little things big !