vrijdag 8 juli 2016

Een draak in de tuin

Ik ben goed in voelen. Het mijn kracht en mijn valkuil. Door weer eens flink op de feiten gedrukt te worden van het leven, door een gruwelijk ongeluk voor mijn neus op de A8, ben ik meer bewust van de keuze die ik heb. De keuze om weg te stappen uit de stress en ruzie op de Paardenmarkt, Schoorl. Daar waar ik werk in mijn atelier kunst winkel Op.
Ik zeg vandaag nog niet direct de huur op, eerst een beer schieten. Een andere werkruimte mag ook.
Twijfel in m'n kop. Wat kan ik nu eigenlijk? Wat wil ik? Ben ik niet te koppig, dat ik blijf zitten waar ik zit. Nu ja, ik wilde doorgroeien, de ruimte op de Paardenmarkt 29a startte als een nieuwe stap een tussenstap. Een plek om op te groeien. Vanaf dat ik de sleutel heb krijg ik ondernemers en winkel advies en zeggen mensen dat Schoorl ongeschikt is voor mij. De afgelopen dagen vraag ik mezelf af, of ik er naar moet luisteren. Ben ik te koppig? Of is het beter om eens naar het advies te luisteren? Zelf ben ik er enorm voor om anderen dingen zelf te laten doen en zich daar door te laten ontwikkelen. Is dat bij alles zo? Of zal ik het advies gewoon aannemen? Ik twijfel nog even lekker door.
Er moet wel een knoop door. Heb al dagen knallende koppijn. Das ook nieuw. Had ik nooit. Sinds een jaar of iets echt super vaak. Dikke vette misselijk makende koppijn. Bah.
Voor nu laat ik me lekker afleiden door sprookjes in mijn hoofd. Das beter dan wikken en wegen. Ik geloof er wel in.
En als je dan in sprookjes geloofd, dan kun je ze ook verwachten. Want terwijl ik de container naar de tuin trok, om wat snoeiwerk op te ruimen, kwam er een draak te voorschijn. Als je goed kijkt zie je het ook.