dinsdag 5 juli 2016

Braderie en de ergernissen

Aangezien ik niets weet van winkels draaien, krijg ik veel ongevraagde adviezen. Dat is volgens mij bij veel dingen trouwens zo. Dat herinner ik me bijvoorbeeld ook bij een baby krijgen en hebben. Maar goed, de braderie. Ik weet dus niets van winkels en de regels van winkels en dus liet ik me door mijn collega's op de Paardenmarkt overhalen tot het openen van mijn zaak tijdens de braderie.
Vol tegenzin ging ik op weg. Met de Editors onderweg op en tranen die rolden over mijn wangen.
Ik opende Op om drie uur. Om zes uur voelde ik me zo klote. Alles irriteerde mij: dat ik niet naar mezelf luisterde en weer in een markt/braderie/beurs was getrapt, de stank van de Turkse gebakken frietschaap en ook de muziek van de braderie-snoepkar om de hoek. Zie en hoor vooral de link van dat zeer geschikte bagger nummer voor het vergroten van een rot gevoel.
Ik heb met mijn telefoon opnames gemaakt en via de songtekst heb ik het nummer achterhaald. Heel komisch vind ik het nu. Thuis achter de computer de muziekvideo met beeld terug te luisteren.
Ooit had ik een aantal mensen gevraagd om mij nooit meer te laten deel nemen aan een markt, beurs of braderie. Waarom hebben die mensen mij niet gestopt? Goed ik ga het nu zelf onthouden. Ik ga nooit meer open tijdens een markt of braderie. Totaal uit mijn doen. Ik ben ongeschikt. Zeer en pijnlijk leerzaam, dat serieus winkeltje spelen.
En als ik me dan druk maak, kan ik wel veel plak en stempel werk verzetten. Zo maakte ik lekker veel nieuwe luciferdoosjes voor mijn papier hangers.