Spreeuwen euforie

Grauw, grijs en nat was het. Rond vijf uur brak de zon door. Tijd voor een wandeling. Na een wandeling langs het strand, waar ik wederom gouden bergen en schuimgebak in zee zag, liep ik via het Dorpsplein naar huis. Een enorme zwerm spreeuwen zag ik vliegen. Vreemd genoeg hoorde ik kauwen. Veel kauwen. Kan ook. Die zitten hier in de duinen ook veel. Nieuwsgierig ging ik achter de zwerm aan. Ja, wauwwwwwww, zo veel spreeuwen! Ze zochten een slaapplek in de bomen. Even een paar keer testen en toen gingen ze nog even verder zoeken.
Dat geluid van over vliegen das echt onbeschrijvelijk mooi. Geluk had ik dat ze het een aantal keren deden. Over mijn hoofd. Ook een geluid van vallende kledders poep. Ach, het was het meer dan waard was mijn gedachte. Maar één kleddertje zat er op mijn mouw. Geen punt. Wel voor een week gelukshormonen aangemaakt. Wat was dat mooi zeg.

Plat cadeau

Van Jet kreeg ik een prachtig cadeau. Haar stage verslag voor de HKU. Ik wist niet wat ik zag. Super mooi. Het is een soort plattegrond met aan de ene kant Jet haar stageverslag van Frode Bolhuis en aan de andere kant het verslag van haar stage bij mij.
Vereerd om deze schoonheid te zien en de mooie woorden van Jet Vlegels te lezen.

Rare radio

Werken, wandelen, workshop van Mariëtte Ciggar en 's avonds te horen op de radio. Karin van Bodegom belde tijdens de uitzending, van haar radioprogramma Kunst compleet, om over de expositie in Galerie De Kapberg, in Egmond aan den Hoef te praten. Heel aardig die aandacht van RTV80 voor de expositie van Suzanne van Baarsen, Max Hofer en mij.
Drie werken uit mijn serie Rare vogels gemaakt, geplet en op karton geplakt. Weer zie ik een gezicht in één van de lijven van de vogels.

Vlekken terug naar de realiteit

Voor de opening van de expositie in Galerie De Kapberg kreeg ik cadeaus. Ik leek wel jarig. Zo ook een boekje van mijn tekenleraar van onze dinsdagavond Art journal workshop, club. Waterverfmensjes met tekst van Mariëtte Ciggaar. Die teksten, precies wat een mens nodig heeft na een lange periode werken aan een expositie. Met gedachtes over waar je staat als kunstenaar en hoe serieus het te nemen, of niet. Het heeft ook iets van wat een kind doet, terwijl jij met belangrijke zaken denkt bezig te zijn, haalt die je terug naar de realiteit, aarde, de aarde, aardend. Zo deed ik gister ook op haar aanraden een squat-zit-houding, om de zenuwen in bedwang te houden, vlak voor mijn voorleesbeurt, op de opening. Even door de knieëen zakken. Alles inzetten voor succes.
Vandaag weer terug naar het atelier en de plee. Want die moest vandaag nodig gesopt.

Expositie Galerie De Kapberg is geopend

Trots op mijn expositie in Galerie De Kapberg, die nu open is. Een expositie waar ik al jaren mee bezig ben en uiteindelijk bijna een jaar aan heb gewerkt. Nieuwe werken gemaakt.
Met Max Hofer en Suzanne van Baarsen exposeer ik tot en met 30 maart. Welkom op vrijdag, zaterdag en zondag tussen 13 en 17:00 uur.
De opening was druk bezocht. Overal mensen. Gelukkig was het mooi lente weer. Dus konden we ook fijn in de tuin van de galerie staan. Mooie woorden kreeg ik te horen en zelf mocht ik ook iets voorlezen. Het was fijn.

Uitleg bedenken

Waar gaat het over? De opening van de expositie komt er aan. Dat is altijd voor mij weer een tijd om na te denken waar mijn werk over gaat. Uitleggen. Kan ik dat? Wil ik dat? Is het uit te leggen? Snap ik mijn werk? Snap ik de wereld? En mezelf? Ik ben met teksten bezig en probeer de Gulden Snede en de reeks van Fibonacci zo te begrijpen dat ik het ook kan uitleggen. Ik wandel en bij elke tien meter komt er een zin bij me boven van wat ik wil zeggen op de opening. Een soort wandel-dia-voorstelling. Ofwel een wandeling met stops. Notitie stops. Het voelt ook dat ik de zinnen direct moet opschrijven. Anders zijn ze weg en ze zijn mooi. Dus noteren in mijn telefoon.
De krokussen doen aan synchronisatie. Ineens staan ze allemaal in bloei. Ook bij ons in de tuin. Hele mooie donker paarse, biologische van Bio bollenkweker Huiberts.

Zo kan ik het ook

Dat verhaal van dat Jezus over het water loopt, daar twijfelde ik altijd aan. Maar natuurlijk kan dat wel, als het bevroren is. Hij is gewoon voor deze gelegenheid van zijn kruis gestapt.
Dat is zomaar een gedachte die ik dan heb als ik dat kruis op het ijs zie liggen, tijdens mijn wandeling. Wandelen over water.

De Pissebedden

De expositie in De Kapberg is ingericht. Het is een mooie expositie geworden. Gemaakt door de mensen van Galerie De Kapberg, Egmond aan den Hoef. Vrijdag 21 februari vanaf 13:00 uur te bezoeken. De tentoonstelling duurt tot 30 maart 2025. Zondag 23 februari om drie uur is de feestelijke opening. Tot die tijd hou ik de expositie nog een beetje voor mezelf. Na de opening zal ik foto's van het werk hier tonen.
Vandaag ruim ik mijn atelier op. De kratten met werk, die niet zijn uitgekozen om tentoongesteld te worden, krijgen een plek in de kast. Mijn twee nieuwe werken met pissebed heb ik opgehangen in mijn atelier. Ik ben blij met de nieuwe ontwikkeling. Dit zijn twee voorbeelden ervan. Tijdens de voorbereiding en het werken aan een expositie onderzoek ik mijn favorieten. Zo ben bijvoorbeeld dol op biologie, reeksen, wonderen, verwondering naar en van de natuur.
Eind van de middag mocht ik weer een online Art journal workshop van Mariëtte Ciggaar volgen. Ben ik ook dol op. Op beide.

Inrichten expositie Galerie De Kapberg

Vandaag is de expositie van Suzanne van Baarsen, Max Hofer en mij ingericht door de mensen van de Kapberg. Wat een bijzondere ervaring was dat voor mij. Maanden, weken, en dagen was ik bezig met dat gegeven. Of het wel goed zou komen als een expositie, zo groot als deze, door anderen zou worden ingericht. Ja. Dat is goed gekomen. Met veel helpende handen werd het werk uitgezocht en zorgvuldig bij elkaar gebracht. Het tentoonstelling werd prachtig uitgelicht en de sfeer was goed. Heel blij met het resultaat.
Ik mocht een installatie maken. Op de foto zie je hoe ik begon met eerst draden knopen. Na de opening, op zondag 23 februari, zal ik meer van de expositie laten zien. Eerst lekker veel mensen nieuwsgierig naar Galerie De Kapberg lokken.
Het was een prachtige zonnige dag. Gelukkig kon ik er nog net even wat van meepikken. Na thuiskomst liep ik direct door naar zee. Alles was roze en goud.

Uilen kop

Uilenbal, uilskuiken, uilskiek, uilenzeik, oen, braakbal en oelewapper. Gezellige benamingen voor rare vogels. Ik heb er weer een aantal gemaakt van tweedehands papier (de kop), naaigaren, damast of ongebleekte katoen. Geen poetskatoen, volgens mij. Daarna gestreken, geplet en op karton geplakt. Klaar om uit te vliegen. Als het goed is gaan er een flink aantal tentoongesteld worden in galerie De Kapberg, Egmond aan den Hoef. Maandag inrichten en vanaf vrijdag 21 februari is de tentoonstelling van Suzanne van Baarsen, Max Hofer en mij te zien.

Nog meer reden voor een feestje

Teun is jarig. Ik voel wel een afstand. Oh die is er ook werkelijk. Qua tijd, temperatuur en kilometers. Ze viert vakantie, en dus ook haar verjaardag, op een eiland van Indonesië.
Ik werk en wandel, langs het strand, met vest en thermokleding. Niets feestelijks aan. Al is de gedachte aan onze leuke dochter alleen al meer dan feestelijk. Dat is het eigenlijk altijd. Wat hebben wij een leuk kind... van 24 jaar. Dat vier ik.

Rede voor een feestje

Verkoop van het eerste werk via mijn website judithkoning.nl. Het was al zo feestelijk vanwege de datum dat het inging, op 5 december. Vandaag verkoop ik het eerste werk. In juli stopte ik met mijn webshop Op Schoorl. Al 8 jaar zat ik niet meer in Schoorl. De naam klopte niet meer. Op vind ik nog steeds leuk. Het logo ook.
De ochtend begon met sneeuw. Ik dacht dat het niet de moeite waard was om op pad te gaan. Dus pas toen ik de koffie op had besloot ik toch dat ik foto's wilde maken. Tja, toen regende het inmiddels water. Toch wat bewijs materiaal van sneeuw geschoten in onze tuin. Daarna mijn atelier in gegaan. De slechtvalk, die overigens best goed is, een latijnse naam gegeven.
Eind van de middag had ik weer een online workshop van Mariëtte Ciggaar. Ook deze bladzijde van mijn Art Journal geeft een kijkje in mijn kop.

Een klei goede expositie

In de expositieruimte van Kunstuitleen Alkmaar is nu de expositie Keramische Kosmos te zien. Een steengoede, om het in klei termen te houden, expositie van drie jonge makers, net klaar met de Rietveld Academie: Sarah Klijsen, Candice Binjacar en Ellemijn Geerkens. De laatste twee gaven vanavond een leuke en interessante lezing over de inspiratie voor hun werk. Ga kijken naar de expositie. Die is dagelijks te zien, als je binnenkomt is het links van de Kunstuitleen.
Verder werk ik en wandel ik stevig door. Mijn expositie begint op 21 februari in De Kapberg, Egmond aan den Hoef.

Gouden bergen en schuimkoppen

Vandaag had ik een goed gesprek met twee medewerkers van galerie De Kapberg, die bij mij op atelierbezoek kwamen. We hebben werk uitgezocht voor de komende expositie die start op 21 februari.
Na het bezoek ging ik even uitwaaien en het was zo fijn aan zee. De duinen leken van goud. De zee maakte bootjes van schuim. De zon verwarmde me. Het deed me verlangen naar de lente. Verlangen naar met-zonder-jas naar buiten gaan. Het was heerlijk.

Werk en waaien

Uitwaaien, hoofd leegmaken. Das soms fijn. Soms wil ik juist inspiratie, soms wat ruimte. Ik kwam het strand op en zag direct dat ook de leeuw zin had om z'n kop leeg te waaien. Met een tevreden blik en wapperende manen stond die daar met de kop in de wind. Ik zag het in het zand.
Verder aan het werk voor expositie in Galerie De Kapberg, Egmond aan den Hoef. Over twee weken en drie dagen is de start. Eind van de middag weer een fijne online workshop art journal tekenen van Mariëtte Ciggaar.