Ik zie het nog steeds overal: wit. De focus ligt er nu op en overal is het. Witte wolken, heerlijk om aan wolken een kleur te geven! Op de media academie zat een hysterisch persoon die vond dat je niet mocht zeggen: grijze wolken, want ze hadden immers geen kleur. Wat een idioot ! haha, dacht ik toen ook al. Maar hij wilde perse gelijk en het laatste woord hebben. Witte wolken uit de zee. Dikke pluimen schuim vlogen ons om de oren, nou ja het is omdat je het zo zegt, maar eigenlijk midden in ons gezicht, smak! Een zoute schuimpluim midden op mijn mond, zilte zoen.
Op rommelmarkt in Winkel maakte mijn binnenste weer eens een grote sprong, jeeeeeeeeeeej wow! prachtige servetten! Altijd geleerd dat je dat voor je moet houden om de prijs te drukken, kan mij het schelen, spontaan als ik reageerde zei ik meteen dat ik er als een blok voor viel, voor de prijs te hebben gevraagd, oei, dom dacht ik in een flits. De vrouwen dreven de prijs geheel niet op en voor 2 euro had ik 6 prachtige servetten! jeeeeeeej en ze wenste me er veel plezier mee.
