Pauw en de gouden mus

Parade logeer vriendin is weer naar huis. Met Marianne was ik woensdag op De Parade. Ik ken haar ook van theaterfestival De Parade, van met name toen onze kinderen klein waren en we vaak met z'n alle over het terrein gingen en met zoveel mogelijk Parade-kinderen voorstellingen bezochten. Dus terug in mijn atelier maak ik als eerste een mus, een gouden mus. Een mus uit mijn serie Rare vogels, van tweedehands papier en textiel, met gouden naaigaren. De mus is verbonden met de Parade. Als je goed kijkt zie je de vogel overal op het terrein. Voor je binnen bent al. Tijdens het gala, gevierd op de laatste dag van het Parade seizoen, wordt de Gouden Mus uitgereikt aan talent, een inspirerende voorstelling, publiek of alle voorstellingen.
Ook maakte ik een pauw. Die is met de Parade verbonden. Ook met Mieke, die ik ook daar leerde kennen toen ze met Mars in De Fontijnbar werkte en ik in De Bogen, Café Correct.
Van Teun kreeg ik voor mijn verjaardag bloemenzaden. Tot vandaag heeft het bijna niet geregend, dus na het zaaien heb ik een maand lang elke dag twee keer de zaden water gegeven. En jawel! Ik heb bloemen. Nu gelukkig even pauze. Want een aantal dagen regen, is de voorspelling.

De Parade Amsterdam

Natuurlijk gingen we ook naar de Parade, want daar leerde ik Marianne kennen. Haar partner is Bart en die is de broer van The Juicy sisters. We dronken heerlijke sap bij The Juicy's, aten bij Tante Naan, een voor mij nieuwe eettent, dus daar gingen we eten. We genoten van onze route langs herinneringen, even achter de schermen bij Henny. Kletsen voor haar caravan en de mobiele toilet bezoeken was toch wel mijn favoriet van de dag. Of toch niet. Nee. Dat was leuk, omdat het zo speciaal was. Even op de camping zijn zoals vroeger. De voorstellingen zien, dat deden we vroeger veel samen. Zeker de dansvoorstellingen. Onze kinderen waren er dol op. Tientallen keren werden de shows bezocht. De luxe van een Parade medewerkerspas. We zagen drie voorstellingen, eentje met Sanne Vogel, want we waren erbij dat ze begon, Vergane glorie, tranen zwollen in mijn ogen op bij het einde van de show. Daar zag ik Sanne Vogel zoals ik haar heb leren kennen, toen ze iets van 16 jaar was en heel de tijd waar ik haar ook zag in een spagaat ging. In de Brand toren zagen we dans, of in ieder geval een fysieke voorstelling op het ritme A Cor Vermelha van Heavy Hitters en Johnny van 155 in Luc zijn tent De Reizende Schouwburg. Ook dans, spectakel en veel synchronisatie. Enorm genoten met mijn Parade vriendin.

Op een Texels wolkje

Het was wolken dag vandaag. Met Marianne ging ik fietsen op Texel, mijn online art journal workshop van Mariëtte Ciggaar deden we samen en als afsluiter nog een stukje langs het strand van Callantsoog.
Ik keek heel de dag mijn ogen uit, naar boven. Wat een prachtige wolken waren er vandaag. Als toetje waren ze ook nog mooi rood.
Op Texel fietsten langs Landgoed De Bonte belevenis, een mooie expositie in Het Boetje van Klemat, aten soep bij Strandpaviljoen twaalf en fietsten terug naar de veerboot, terug naar het dek om van de meeuwen, de wolken en de zee te genieten.

Door de duinen naar Den Helder

Vandaag voor het eerst gefietst op een elektrische fiets. Ik had zo mijn opstandigheid tegen de e-fiets. Het ging me te snel, waarom zo snel? Dan kun je toch met de auto. Te weinig weerstand en wat nog meer. Marianne had haar elektrische fiets mee. Ze wilde gaan fietsen. Ooit fietste ik op Terschelling, tijdens Oerol festival, op een gewone fiets achter twee elektrische aan. Dat was flink trappen. Dus ik ging vandaag op die van Mars.
We fietsten van Callantsoog naar Den Helder. Door de duinen. Ik kende die route niet. Wel vaker naar Den Helder gefietst, maar nooit eerder zo. Wat een mooie rit. Weer een dag op vakantie. Met allerlei toetjes in de vorm van torens. Die van de Hindu tempel was wel het grootste toetje. Ook die kende ik niet. We zagen de tempel, fietsten de straat in en ineens waren we in het heilige land. Zo leek het. Heel de straat stond vol spirituele gebouwen. Toen ik online op onderzoek ging naar die buurt las ik: 'Religieuze rijkdom aan zee'. Zo mooi kan ik het niet beschrijven. Dus dat herhaal ik graag. We fietsten vandaag door de religieuze rijkdom aan zee. Dan tel ik het bos, De donkere duinen, daar ook in mee. Das toch ook heilig land, het bos.

Goed excuus voor Struin

We hebben een logee, dus de kust laten zien. We beginnen in Camperduin, bij strandpaviljoen Struin. Daar hebben ze verrukkelijke saoto soep en de allerlekkerste appeltaart. Eerst wandelen, om daarna extra te kunnen genieten. We wandelen langs het scheepswrak van de gezonden Prince George. Het strand is een heel ander strand en duingebied dan Callantsoog. Dat doen we morgen. Ik neem aan direct in de ochtend.

Wolken stralenkrans

Rood en lawaaiprotest

Liep ik ineens door Alkmaar, richting het treinstation centrum. Met een pan en een pollepel. Ik had de oproep gezien om lawaai te komen maken. Lawaai als protest om uithongering in Gaza. Ongeveer een uur sloegen we zo hard we konden op lege pannen en borden. Met kapotte lepels als gevolg. Leeg als symbool voor de honger in Gaza.
Mooi symbolisch deed het kunstwerk 'Ooit' van Wouter van der Giessen, onderdeel van kunst Triënnale Alkmaar, in stilte en op de achtergrond mee.

Zucht

De serie Zeee is ontstaan in 2018 door een voorstel van José die toen strandpaviljoen Zilte Zucht in Callantsoog runde. Nu zucht ik om de beelden op mijn netvlies van de uitgehongerde kinderen in Gaza. Zucht. Ik werk door, maar de beelden werken ook mee. De rode lijn trekken. Roepen. Op trein stations gaan er sit ins georganiseerd worden. Ik ga deelnemen, in Alkmaar. Samenkomen, voor aandacht voor de gruwelijkheden die gaande zijn in Gaza. Arme moeders, arme kinderen. Wat zou ik graag willen dat het stopt. Vrede, liefde, zusterschap en verbondenheid.

Zeee pier

Ja, ik mag weer kleien. Heerlijk. Het weer doet dat ik mijn werkplek vergroot naar de achtertuin. Ik maak nieuwe bekers uit mijn serie Zeee. Pronk servies geïnspireerd op de kust van Callantsoog in de kop van Noord-Holland. Nu mijn achtertuin. Dat had ik niet bedacht toen ik er in 2018, op speciaal voor José van strandpaviljoen Zilte Zucht, aan begon.
Na het kleien had ik weer fijn een online art journal tekenles van Mariëtte Ciggaar.

Ik ben thuis

Ben je thuis? Ja, ik ben thuis. Een mooie tekst in de app als het gaat over Jet haar eindexamenwerk van de HKU. Ze maakte het boek Iksland. Een project dat gaat over thuis. Natuurlijk kocht ik een exemplaar van Jet Vlegels. Want voor altijd is zij mijn leukste stagiaire en sowieso is ze leuk, maakt mooie dingen en boeken zo mooi vormgegeven, die moet ik kopen.
Ze kwam het brengen. Zit klaar met watermeloen, limonade, thee en Iksland. Ik ga genieten van het werk van Mussemeisje.

Zeewater, wolken en regen

Wandelen, zwemmen in zee, in bikini in de regen. Toen het ging regenen ging het ook hard. De opvangbak onder de uitloop van ons balkon stond te dichtbij het huis. De stroom goot eroverheen. Dus in bikini die bak verzetten. Dan blijft mijn kleding droog. Straks kan ik het regenwater weer gebruiken voor de nieuwe biologische bloemen van Sprinklr.
In het gras zag ik een oude vlinder, Pip zag het ook. Dus heb de vlinder een beetje beschermd en het wat vocht van meloen gegeven. De vlinder vloog gelukkig toch nog weg.
Wie ook wegvliegen, of in ieder geval verzamelen om weg te vliegen zijn de aalscholvers die naar het zuiden gaan. Wat een prachtig schouwspel speelt hier de afgelopen dagen af. Honderden aalscholvers vliegen over de duinen en vandaag over zee. Misschien door de zondagsdrukte op het strand.
Tijdens de regen twee nieuwe kopjes van Mirjam Oosterbaan opgehangen. Drie weken terug aangeschaft, nu pas opgehangen. Daarna mijn atelier in.

Helden en rare vogels

Vandaag mocht er weer werk naar de winkel van museum Kranenburgh in Bergen. De mevrouw stond weer te juichen voor het museum, de museumwinkel en de kunstuitleen. De mevrouw is het kunstwerk Flora van Pauline Eecen. Die floreert lekker met me mee.
Natuurlijk na het inleveren van nieuwe werken een rondje museum gedaan. Er zijn weer nieuwe exposities, waaronder een hele grote van Folkert de Jong, sjonge jong wat een indrukwekkend werk. Ik moet zeker nog een aantal keren terug, want het duurde me te lang om te wachten op de koptelefoons om de verhalen bij de tentoonstelling te beluisteren. Eén verhaal lukte me wel, toen net twee mensen opstonden, greep ik mijn kans om een koptelefoon te bemachtigen. In plaats van Koning was ik als een piraat. Of ging het verhaal over een piraat? Hoe dan ook fijn om te zien en te luisteren.
Ik zat bij Folkert op de AHK, we kregen daar ook kunst- en cultuurgeschiedenis. Hij heeft bij die vakken (bij alle vakken eigenlijk) net iets beter opgelet dan ik. Want hij had een mooi verhaal in die koptelefoon gestopt. Ik met Koning als achternaam word toch altijd getriggerd door verhalen over veroveraars, helden, Koningen en Koninginnen.
Over Koninginnen geschreven, de expositie For Eternity met bijenwas van kunstenaar Tomáš Libertíny bracht me in verwarring. Is het gebruiken van bijen nu dierenmishandeling? Ik eet geen honing vanwege dat ik dat vind. Duizend woorden erover gelezen, de podcast met bijenexpert en wetenschappelijk directeur van Naturalis Koos Biesmeijer geluisterd om een helder antwoord te krijgen. Nog niet helder. Het werk is prachtig. Dat is helder. Hoe ik er tegenover sta is wazig. Het doet me in ieder geval iets.

Boeren zwaluw en nog een ooievaar

Omdat ik er zelf zo van geniet en het zelf ook zo leuk, leerzaam en interessant vind om te zien hoe anderen het doen, heb ik een foto gemaakt van hoe ik werk aan mijn werk uit de serie 'Schijnen in kwetsbaarheid'. Ik naai eerst de kop van papier op het stuk tweedehands textiel. Direct met dezelfde garen naai ik de omtrek van het dier, meestal een vogel. Daarna naai ik de details.
Als hulpmiddel ligt er naast mijn naaimachine het voorbeeld van het dier. Dit keer had ik het voorbeeld op mijn telefoon staan. Soms ligt er een plaatje uit een boek naast mijn naaimachine. Telefoon is handiger, omdat inzoomen op een detail zo een fijn iets is. Dat probeer ik soms uit gewoonte ook wel eens bij een boek. Is me nog niet één keer gelukt.
Als ik klaar ben met naaien zet ik er een x onder, als vorm van 'kus van de juf/maker'. Daarna strijk ik het werk en span het op, op een frame van hout. Dan kijk ik naar het werk om te zien of ik nog draadjes wil afknippen. Meestal knip ik er wel een aantal weg en laat er een paar hangen. Dan neem ik een foto en zet mijn naam op de achterkant.

Ooievaar

Nieuw werk uit mijn serie Schijnen in kwetsbaarheid.

Op kleur leggen

Op de lagere school vond ik mijn doos met potloden zo mooi gesorteerd, dat ik ze na het gebruik altijd precies op de juiste plek terug legde. Vorige maand kreeg ik van Marcel een doos met goede kleurpotloden. Na gebruik deed ik ze zomaar ergens terug in de doos. Het frustreerde toch. Dus heb ik vandaag de plek in de doos genummerd. En zelfs bij de puntenslijper heb ik de naam geschreven.
Mooie kleuren zonsondergang de afgelopen dagen. Bijzondere zonsondergangen zijn na drie jaar soort van gewoon dat ik er eigenlijk niet eens altijd meer naartoe loop. Vanavond wel.
Voorraad Servies Zeee bekeken en er wat van uit de kast gehaald. Er was vraag naar. Morgen maar weer eens wat nieuwe voorraad gaan maken.

Art journal boek twee

Een jaar en twee weken doe ik mee aan de Art journal online lessen van Mariëtte Ciggaar. Vandaag begonnen in boek twee. Mariëtte is (ook) dol op aalscholvers en vanmorgen vlogen er honderden langs de kust. We zaten aan de koffie en ik kon het bijna niet geloven. Overal waar ik keek zag ik ze, aalscholvers. Mooie oervormen van vogels. Ik filmde een deel van die vlucht. Misschien gaan ze al verzamelen om in augustus samen naar het zuiden te migreren. De vogel op de vogel is overigens een meeuw. Ik had geen camera bij de hand toen de aalscholvers overvlogen.
Vanavond was weer een fijne les van Mariëtte.

Koets kleur

Nog twee gekregen test-borduurwerken van Dorien, om mee te experimenteren geknipt, genaaid, gevuld, dichtgenaaid en opgehangen. Werkelijk zulke rare taal, woorden, bij mijn werk. Wie heeft dat toch bedacht? Naaien, stikken, ophangen. Ik heb geen alternatief. Dus ik doe het er mee.
Tekening in art journal van les van vorige week was paars van kleur. Dat klopte zo niet. Dus heb ik er nog een laagje blauw overheen geschilderd. Iets beter. Het sprookje, met koets van pompoen, Assepoester dus, zie ik er nog steeds in.

Oude kwallen

Oldtimer dag, helder water en kwallen in de zee.

Fazant in de duinen

Zo een feest om de fazant te zien, die leeft in de duinen achter ons huis. Ik hoor hem vaker dan dat ik hem zie. Vandaag was het weer zo'n feest.
Voor kwallen hoef ik minder moeite te doen. Dikke knoeperts zijn het al. Mooi helder zeewater. Met zwemmen is dat wel fijn. Dan hoef ik ze geen kopstoot te geven. Ze doen echt boink als ik ze raak als ik een duik neem, zo stevig zijn ze. Ik zag ook miniatuur zeesterren en een hele kleine torentjes schelp. Een hint voor de stimuleringsprijs van KCARS waar ik voor ben genomineerd. Als ik die prijs win zet ik een torentje zoals die schelp op mijn atelier. Mijn achternaam is niet voor niks Koning.