De titel heb ik al. Nu nog los komen van het nare gevoel, van angst en vluchten.
Gisteravond zag ik op Nederland 3 een mooi en verschrikkelijk portret van een Syrische familie, waarvan de zoon van 11 zonder ouders in Nederland was. Hij had 10 dagen op een bootje gevaren. Hij heeft het gered. Was 1 jaar zonder ouders in Nederland. Bij deze de link.
Ik heb ergens in mijn genen een compensatie gen. Als iemand boos is, dan maak ik het weer goed. Als iemand iets op straat gooit, raap ik het op. Het houdt me bezig de laatste tijd. Waarom compenseer ik?
Op Pinterest zocht ik naar 'Restoring beauties' das best heftig voor de maandagmorgen. Tranen in mijn ogen. Nog een link. Wat mooi, en hartverwarmende plaatjes.
Heb een fijne dag.
