maandag 9 februari 2015

Proost! en het snufje gemalen bonen

Advocaatje leef je nog?
Wat veel fijne vrienden hebben we! Gister 14e verjaardag van onze dochter Teun gevierd. Met zelfgemaakte appeltaart en een Westfriese maaltijd voor 40 vrienden. We serveerden andijviestamppot voor de kinderen en voor de volwassenen groentesoep gemaakt met zelfgemaakte bouillon. Daarna grauwe erwten met verse worst, uitgebakken spekjes, peper, stroop, uitjes, augurk, piccalilly en on the side Westfriese krentenmik, Boeren jongens en Boeren meisjes. Als toetje onze zelfgemaakte hangop met stoofpeertjes. Geen foto's daarvan helaas. Mijn vriendin Henny zei nog net na het eten, je maakt nooit foto's hè? Klopt Henny, vergeet ik altijd. Ik loop naar mijn camera, dat was maar een paar passen en onderweg afgeleid en weer geen foto's.
We geven sinds we (ik weer) in Schagen wonen twee keer per jaar zo'n fijn feest en steeds fotoloos. Gelukkig maakt het bewijs van een goed feest op foto niet uit en komen ze elke keer weer vanuit de grote stad naar Schagen gereden om inmiddels ook met onze vrienden uit Schagen te komen eten. Fijn.
Omdat ik het al een tijdje met Suna over een advocaatje heb en ik door mijn aanwezigheid bij Fotostudio de Jong terug denk aan mijn oude tante Jo kocht ik voor bij de maaltijd ook een fles advocaat. Nog nooit gedaan. Geen idee hoe het kwam, maar die fles stond vandaag ongeopend in de kast. Dus ik neem een glaasje. Eerst Teun een (kots)bakje gebracht, ze is nog/weer ziek en heeft net overgegeven. Zielig.
Waar het idee vandaag komt weet ik niet. Wie dat vroeger deed, mijn vader, moeder of misschien geleerd bij Peetoom waar ik lang terug werkte. Maar het lekkerste van dat advocaatje zijn de korreltjes gemalen koffie op de slagroom. Als kind vond ik dat al lekker. Toen kregen we als tante Jo kwam logeren weleens een klein beetje advocaat. Jak! wat was dat puur sterk, dus misschien met een beetje vla, een dikke klodder slagroom en dan dus dat snufje gemalen koffie. Ik neem het nu! Proost! op een goede dag.