Dag lichtpuntje

Lichtpuntjes, ik zoek ze, jij maakte ze. Dag Job. Ik loop vanmiddag langs het strand en heb het nummer Poison arrow van ABC in mijn hoofd. In de Doorzak, na het werk op de Parade, zong je dat gekscherend naar mij. Met de tekst iets aangepast:"Who broke my heart? Judith, Judith." Wat was het toch leuk. Het nummer is voor altijd verbonden aan jou en de Parade. Je was van het geluid en licht, dat was er vanmiddag in overvloed. Het was een spetterende show, met hagel, zonnetralen, wolken met gouden randjes, een regenboog en er was dat liedje over een gebroken hart. Ik drink snel eens een biertje op je.

Favoriete teken workshop

De eerste online art journal workshop van Mariëtte Ciggaar van het nieuwe jaar. Dat was weer fijn.

De zeven hoofdlijnen

Vandaag was ik in museum Bonnefanten om expositie Goed Fout: De Zeven Hoofdzonden in beeld, te zien. Vriendin Dorien Tamis heeft daar jaren aan gewerkt, ik ben fan van haar, van Dorien haar verhalen, van haar hoofd, haar beeldtaal, haar woorden en teksten. Zelfs als het serieus is lees ik het met plezier. Ik heb alle teksten gelezen. Heerlijk. Het maakt me speels, vrolijk en blij. Ze was ook nog eens mee. Dat was helemaal mazzel. Bonus verhalen rondom de expositie en de werken kreeg ik van haar te horen. Wat heb ik genoten zeg.
Oud collega en vriend Jean Paul was mee. Wij deden na de Goud Fout expositie nog een heel rondje door alle exposities. Nog een geluksgevoel overviel me toen ik Lutma jaargenoot Folkert de Jong zag. Z'n werk. Ik had geen idee. In de torenkamer, althans zo lijkt het, zijn joekels van zijn werk te zien. Over joekels gesproken. In het museumcafé kreeg ik het allerleukste en allerkleinste koekje. Zo leuk! Ik ben dol op klein. Het doet me wederom denken aan spelen. Het zou zo in een poppenhuis passen. Toch?
Na het museum bezoek een rondje centrum Maastricht. Natuurlijk een kaarsje aangestoken, want tja, dat wat je ziet ben je zelf, goed fout.
Ga ook kijken, naar het werk en jezelf, je hebt nog één week.

Licht rood

Vandaag was het licht en donker, wonderschoon, met goud en hagelstenen. Roodborstjes uit mijn handen en groenlingen in de tuin. Een strandwandeling in de pauze.

Zee kievit

Licht! Ik zie het al voor het opstaan. Een kleine straal valt door de gordijnen. Door de ramen van de badkamer zie ik het ook. Er is licht. Was het nooit eerder zo lang grauw en grijs? Of ben ik een rare enthousiasteling voor licht geworden? Naar buiten!
Daarna aan het werk. Het was vandaag kievitten maak dag. Door het licht, geen idee waarom, maar nu al verlang ik naar dat eerste kievitsei. Zin in het voorjaar.
Trouwens was de eerste vogel een sultan mees. Een vogel met geel en blauw, een favoriete kleurencombinatie.

We duiken het nieuwe jaar in

Om één uur was vanmiddag de Nieuwjaarsduik in Callantsoog. Ik liep er even heen. Nou even. Het duurde drie keer zo lang voor ik bij strandtent de Toko was. Wat een enorme tegenwind. Dus zag ik ze van een afstand het water in rennen. Dapper van die Callantsogers.
Alleen al door de wind en de regen was het alsof ik ook een duik had genomen. Alsof ik voor mijn zwemdiploma A ging. Bij thuiskomst was mijn kleding zo nat, dat het net leek of ik met kleren en al een duik had genomen. Meteen ook een gratis full body huid peeling ontvangen, om het maar in goed Nederlands te schrijven.
Daarna gewerkt in mijn atelier en zag samen met Pip dat het huis en de straat ook een duik namen, in de vorm van horizontaal vallende stortregen.