Expositie in Galerie De Kapberg

Van 21 februari tot 30 maart mag ik exposeren in Galerie De Kapberg in Egmond aan den Hoef. Welkom.
Sinds 2016 ben ik er al mee bezig. Toen ik met de piepkleine galerie/winkel Op in Schoorl zat was het eerste contact met de galerie. In 2020 ging ik er voor het eerst een expositie bekijken, op uitnodiging van Linda Meulenhoff. Na het bezoek aan de galerie van de expositie met Mirjam Oosterbaan, in 2022, heb ik contact gezocht. Vorig jaar maart kreeg ik het bericht dat ik in 2025 mocht exposeren. Na bijna een jaar er aan te hebben gewerkt is het dan zo ver. Ik ga er exposeren. Ik vind het leuk.
Voor deze expositie liet ik me inspireren door de woorden Heldentroost en Bloedkracht. Ook door de reeksen van Fibonacci, vogelspotten, met treintjes spelen op zolder, sprookjes, bloemen, de lichtheid van het bestaan, lichtpuntjes, toevalligheden, zoals vogels die ineens langs vliegen. Gouden bergen en schuimgebak in zee. Geluk in het kleine, Schijnen in kwetsbaarheid, hartstocht en kracht omzetten in klein geluk. Zoeken, taal, verbinding. Draadjes over de streep. Over de streep trekken. Onderzoeken, biologie, nieuwsgierigheid. Bovenal liefde voor het spelen.

Roderal

De focus ligt op rood en dan is het ook overal. Wandel ik in mijn pauze naar zee, valt de lichtboei in rood-wit me op. Zet het op de foto, zie ik in mijn ooghoek een vrouw met een rode broek (in tijgerprint) aan komen lopen. Loop ik verder, komt een andere vrouw me met rode schoenen tegemoet.
Vanavond schilder ik, tijdens de art journal workshop van Mariëtte Ciggaar, mijn handen met rode wijn. Twee vingers zitten in de pleisters. Want tja, ik zit in mijn rode periode.

Licht genieten

Steeds denk ik, als ik geniet van de zon, dat het lijkt alsof ik meer geniet van de zon. Was het de laatste tijd dan zo uitzonderlijk? Goede woordkeuze al zeg ik het zelf. Was het uitzonderlijk dat het zo grijs en mistig was de afgelopen weken? Geen idee. Ik wandel, hoor en zie mijn lievelings tropische mussen, puters, distelvinken en werk. Geniet van de heldere lucht en zonnestralen, die ook ons huis en mijn atelier verwarmen en verlichten.

Samen op zondag

Samen lunchen, samen wandelen aan zee en 's avonds samen een spelletje yahtzee spelen.
Om te kijken wat er in de tuin aan bloemen opkomt deed ik een rondje. Ik kan de narcissen al zien komen en als cadeau waaide er een droge papaver knop voor mijn voeten.

Teken uitje

Met een aantal art journal workshop deelnemers hadden we een keramiek workshop. We gingen tekenen en schilderen op gebakken klei. Een leuk uitje. Met als hoogtepunt het vervoer. Bij het uitstappen begon het een beetje te schemeren en voor het geval ik het was vergeten, scheen de auto nog even het merk op de grond. Wat een grappig geval die auto. Broooooem.

Anna Paulowna stof

Zomer 2022 deed ik mee aan een kimono kunst project van Johanna's Bos in Anna Paulowna. Resten textiel van toen kom ik weer tegen in mijn atelier. Mijn favoriete stroken zijn dat. Ongebleekte katoen met rode naaigaren. Eerder dat jaar exposeerde ook in Anna Paulowna, bij Nieuw Bouwlust, en één van de contacten die ik daar opdeed gaf me een flinke stapel gebruikt textiel. Er zaten hele mooie tussen, zo ook deze waar ik nu op werk. Met twee letters H in mijn eerste lievelingskleur rood. Van wie die initialen zijn weet ik niet. Ik ben er dol op. Op die met de hand genaaide letters. Rood op gebroken wit.
Ik heb ook tweedehands wollen dekens in die kleuren. Ook met letters erop genaaid. Getallen geloof ik. Misschien een uniek nummer van een soldaat. Want ik begreep ooit dat die gebroken witte wollen dekens met rode strepen uit het Zwitserse leger komen.
Dat zojuist opgezocht. Het is Zwitserse leger stijl. Ze komen van de Nederlandse Marine. Dat verklaart wel waarom ik ze in de kringloop tegenkom. Want hoezo zouden dekens uit Zwitserland hier in de kringloopwinkels liggen.
Ik ben nu aan het onderzoeken of ik alles wat ik, vanaf eind februari, ga exposeren bij Galerie de Kapberg in gebroken wit met rood ga doen.

Rode vlinderpop

Picasso had zijn periodes in kleur. Hij had een blauwe en roze periode. Ik zit in mijn rode periode. Fijn om me verwant te voelen aan Pablo.
Vandaag naaide ik een vlinderpop, die lijkt op een mix van een hond, schaap en een beertje, op een lint ongebleekte katoen. Mijn pauze wandeling ging naar het Kooibosch, met een klein beetje zonneschijn.

Zeeweg

Vandaag was overal de zee weg. In mijn atelier is rood nog steeds in de periode.

Red monday

De rode periode waar ik nu in zit, is zo sterk, dat zelfs de Blue monday rood kleurt.

Rode periode

Soms ga ik terug naar mijn eerste lievelingskleur. Dat is rood.

Er is iemand in de stad

Ga je mee naar het café? Dat waren een van de vele mooie zinnen tijdens de ceremonie van dinsdag. Dag Job. De verhalen waren mooi. Deed me juist verlangen om met hem naar een café in Amsterdam te gaan. Dat gaat niet. De uitvaart van dinsdag laat me nog niet los.
Altijd een liedje in mijn hoofd. Vorige week was dat Poison arrow van ABC, omdat Job dat altijd gekscherend naar mij zong. 'Who broke my heart? Judith .. Judith...' Vandaag heb ik Niemand in de Stad van De Dijk in mijn hoofd. 'Iedereen gaat maar dood.' Altijd een liedje in mijn hoofd.
Ondertussen zit ik ook in een ander proces, die van werk maken voor expositie, die over een maand begint. Een expositie in galerie de Kapberg in Egmond aan den Hoef. Daar heb ik geen liedje van in mijn hoofd, wel een repeterend zinnetje 'Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd krijgt.' Weet niet of het nu enorm helpt, dat zinnetje. Ik ga gewoon maar door en grijp die zonnestralen.

Mis tig

Voor vogelvoer naar Welkoop in Anna Paulowna. Vlak aan zee is er bijna geen mist. Terwijl ik Anna Paulowna nader verdwijnt het steeds meer in de mist. Ik sla af, keer de auto, met mij nog een vrouw en beide nemen we de tijd om er wat foto's van te maken.

Sigaret met parelsnoer

Dat ik luxe ervaar in de trein naar Maastricht met een sigaret en een parelketting. Daar kwam ik vandaag achter tijdens de Art journal workshop van Mariëtte Ciggaar.

Ver weg

De zee was echt ver heen vanmiddag. In Callantsoog is de kustlijn best dichtbij de duinen. Vandaag was er ineens plek voor iedereen. Een heel breed strand. En heel weinig mensen. Wat een luxe leven.

Tweeling scholekster

Grote en kleine werken met scholekster gemaakt. Toen ik de kleine scholekster, bij de serie Rare vogels, ging wegleggen zag ik dat ik een tweeling had gemaakt. Het zit in mijn naai systeem gebakken. Er is een pad in mijn hersenen gemaakt die dat dus kan. Tweeling scholeksters maken. Heel knap, die massa.
Wat is het toch fijn hè dat zonlicht.

Water en licht

Gaf vanmiddag een dubbele regenboog. Ik maake een scholekster, uit mijn serie Schijnen in kwetsbaarheid en vanavond een veertig jarig trouwfeest. Lang leve de zonnestralen.

Om Vrolik van te worden

Vandaag waren Teun, Mars en ik in Museum Vrolik in het AMC Amsterdam. Een museum met een collectie van menselijke en dierlijke anatomische preparaten. Er zijn skeletten en er staat van alles op sterk water. Teun studeert voor operatie assistent en wij kenden het museum nog van toen we op de academie zaten en er wel eens tekenles kregen. Of geschiedenisles. Of wat voor les dan ook. We kwamen er wel eens toen we nog op de academie zaten.
Als kind in Artis was ik altijd al onder de indruk van zo'n soort collectie. Die toen ergens boven bij het aquarium stond. Volgens mij als je de trap op kwam, dan stond daar een enorme kast met anatomische preparaten en skeletten. Vond ik eigenlijk mooier dan de dieren in een kooi. Wat me er in trok weet ik niet. Maakt ook niet uit, toch. Ik keek omhoog naar al die dieren. Volgens mij stonden er ook nog opgezette dieren tussen. Ook zo mooi. Ook hier zie ik ze liever levend. Maar, dat geldt niet voor alle dieren. Ik weet nog van een omhoog springende krokodil. Wowww, toen was het hekje bij de krokodillen nog heel laag. Ik neem aan dat dit nu anders is. Ben er al jaren niet geweest. Iemand hing over dat hekje om een foto van de krokodillen te maken. Zo'n mazzel had die persoon. In een fractie van een seconde kwam de krokodil omhoog en hapte maar net mis. Dat was ook indrukwekkend. Goed. Genoten van het museum. De skeletten en potten zijn prachtig uitgelicht een juwelier is er niks bij. Het leek wel te gaan om diamant. Het is ook waardevol als goud. In het museum zag ik dat het maken van foto's niet mocht. Op de gang zag ik dat niet. Dus daar maakte ik er een paar. Ik ben ook zo dol op glazen atributten. Doet me denken aan de biologie- en scheikunde lessen van de middelbare school.
Thuis nog even mijn atelier in. Maak ik een foto van het werk. Zie ik in de schaduw / reflectie van m'n theeglas een apenkop. Tja, waar je mee om gaat, of wat je ziet, daar word je mee besmet.

Favoriete teken workshop

De eerste online art journal workshop van Mariëtte Ciggaar van het nieuwe jaar. Dat was weer fijn.

Dag lichtpuntje

Lichtpuntjes, ik zoek ze, jij maakte ze. Jij lied het podium stralen. Dag Job. Ik loop vanmiddag langs het strand en heb het nummer Poison arrow van ABC in mijn hoofd. In de Doorzak, na het werk op de Parade, zong je dat gekscherend naar mij. De tekst had jij iets aangepast:"Who broke my heart? Judith, Judith." Mijn naam hoorde jij in dat nummer. Wat was het toch leuk om je te zien en te spreken. Je puurheid, rust, humor, rechtvaardigheid, soms wat streng, en altijd sterk verbonden met de Parade en alles daaromheen. Betrouwbaar en leuk.
Het nummer is voor altijd verbonden aan jou en de Parade. Je was van het geluid en licht, dat was er vanmiddag in overvloed. Het was een spetterende show, met hagel, zonnestralen, wolken met gouden randjes, een regenboog en er was dat liedje over een gebroken hart. Ik drink snel eens een biertje op je.

Eervol herinneren

Best vaak wil iemand iets van mij als aandenken aan een overleden persoon. Als een troostobject. Dat in mijn werk herkenning te zien is. Dat voelt mooi. Ik ervaar dat als een compliment.

De zeven hoofdlijnen

Vandaag was ik in museum Bonnefanten om expositie Goed Fout: De Zeven Hoofdzonden in beeld, te zien. Vriendin Dorien Tamis heeft daar jaren aan gewerkt, ik ben fan van haar, van Dorien haar verhalen, van haar hoofd, haar beeldtaal, haar woorden en teksten. Zelfs als het serieus is lees ik het met plezier. Ik heb alle teksten gelezen. Heerlijk. Het maakt me speels, vrolijk en blij. Ze was ook nog eens mee. Dat was helemaal mazzel. Bonus verhalen rondom de expositie en de werken kreeg ik van haar te horen. Wat heb ik genoten zeg.
Oud collega en vriend Jean Paul was mee. Wij deden na de Goud Fout expositie nog een heel rondje door alle exposities. Nog een geluksgevoel overviel me toen ik Lutma jaargenoot Folkert de Jong zag. Z'n werk. Ik had geen idee. In de torenkamer, althans zo lijkt het, zijn joekels van zijn werk te zien. Over joekels gesproken. In het museumcafé kreeg ik het allerleukste en allerkleinste koekje. Zo leuk! Ik ben dol op klein. Het doet me wederom denken aan spelen. Het zou zo in een poppenhuis passen. Toch?
Na het museum bezoek een rondje centrum Maastricht. Natuurlijk een kaarsje aangestoken, want tja, dat wat je ziet ben je zelf, goed fout.
Ga ook kijken, naar het werk en jezelf, je hebt nog één week.