Door de duinen naar Den Helder

Vandaag voor het eerst gefietst op een elektrische fiets. Ik had zo mijn opstandigheid tegen de e-fiets. Het ging me te snel, waarom zo snel? Dan kun je toch met de auto. Te weinig weerstand en wat nog meer. Marianne had haar elektrische fiets mee. Ze wilde gaan fietsen. Ooit fietste ik op Terschelling, tijdens Oerol festival, op een gewone fiets achter twee elektrische aan. Dat was flink trappen. Dus ik ging vandaag op die van Mars.
We fietsten van Callantsoog naar Den Helder. Door de duinen. Ik kende die route niet. Wel vaker naar Den Helder gefietst, maar nooit eerder zo. Wat een mooie rit. Weer een dag op vakantie. Met allerlei toetjes in de vorm van torens. Die van de Hindu tempel was wel het grootste toetje. Ook die kende ik niet. We zagen de tempel, fietsten de straat in en ineens waren we in het heilige land. Zo leek het. Heel de straat stond vol spirituele gebouwen. Toen ik online op onderzoek ging naar die buurt las ik: 'Religieuze rijkdom aan zee'. Zo mooi kan ik het niet beschrijven. Dus dat herhaal ik graag. We fietsten vandaag door de religieuze rijkdom aan zee. Dan tel ik het bos, De donkere duinen, daar ook in mee. Das toch ook heilig land, het bos.