Gisteravond was het dan zover, na een proces van drie maanden toonde ik mijn een-avond kunst installatie in het kleinste en ook leukste theater van Amsterdam, omstreken en ik kan wel zeggen van heel de wereld.
Via Maartje Jaquet kwam ik bij de voorstellingen van Club fantasma! in het Torpedo theater kijken. Tijdens de lente editie 2019 kwamen we in gesprek met Saskia Hoogendoorn en Maartje op het idee om tijdens de zomer-editie een installatie te tonen. Want das mijn favoriet, installaties maken. Al snel kreeg ik groen licht en ging de ideeën machine aan.
Er zijn nogal wat ideeën gepasseerd, waaronder de eendagsvlieg, maar ik kreeg geen idee hoe dat te tonen. Toen was daar het vuurvliegje, want ooit op schoolkamp in Duitsland waren daar zomaar ineens vuurvliegjes! Fantastische fenomeen! Ook het idee van vormgeving kwam niet. Er moest zomer in, thema-avond.
Toen kwamen er citroenen, gele stipjes en wat al niet meer en dat eindigde met de oplichtende zee-algen. Zie meer uitleg daarover hieronder.
Dank Rogier van der Ploeg voor de foto's. Op de andere foto's is nog de voorbereiding te zien, aan de lijn in het atelier en Arizona Highways en de Mokumse Stadsimkerij op het podium van het Torpedo Theater.
Het was een prachtige avond! Enorm genoten van de artiesten, Arizona Highways, de Mokumse Stadsimker, Marilena Verheus over Corsica, Carel Helder, het publiek en iedereen waar ik in de drie maanden tegenaan mocht kletsen over mijn ideeën en twijfels. Ik stuiter nog wel even door op deze ervaring!
‘Zee tekeningen & Algen ritmes’ - 21-06- 2019 - Judith Koning
Het werk gaat ook over tegenstellingen.
Licht en donker, wel of niet, mislukt of geslaagd.
Getob. Dat getob verdwijnt zodra ik aan het werk ga. Dan creëer ik. Dan gaat het licht schijnen.
Het licht van de algen als je in het donker klotsend door de branding loopt als er oplichtende zee-alg is.
Het werk gaat over mijn fascinatie voor natuurverschijnselen,
en soms ook dat er fenomenen zijn die je als jong persoon meemaakt en altijd als sierraad in je geheugen meedraagt.
Soms zelfs hopend dat het nog eens voorkomt, een vallende ster op een zomeravond bij een kratermeer in Frankrijk.
Oplichtende algen tijdens een late nacht wandeling na het stappen. Het cadeau van vlak bij de zee wonen.
Ik ben altijd dol geweest op water, niet alleen zout. Veel fijne herinneringen, met name uit mijn kindertijd en jeugd met water.
Geen licht zonder donker. Wel liefde. Die is er altijd. Liefde voor de natuur, improvisatie, sprookjes en spelen.
 |
| dank voor de foto's Rogier van der Ploeg |
 |
| Bijschrift toevoegen |
