zaterdag 23 juni 2018

Wonder in de aarde

Vanmiddag mocht ik met Marcel en Teun naar de opening van De tuinen van Elspeth Diederix. Prachtig, stoer, sprookjesachtig, lief, lef. Ga kijken naar de expositie in het Stedelijk museum Schiedam.
Wat is ze toch knap. Werkelijk alles vind ik mooi van Elspeth. Ik moet me altijd enorm inhouden om niet heel de tijd lyrisch te reageren op alles wat ze post op haar The Studio Garden en haar Miracle Gardening op Instagram. Vandaag ook! Alles! Doe mij die muur maar 'The Studio' met 100 foto's waar je ook lekker aan mag komen om het te kunnen doorbladeren met wonderen van de afgelopen 8 jaar.
Als ik nu bloemen fotografeer die Elspeth heeft gezaaid en geplant, misschien raken ze ook iets van de schoonheid van het werk van Elspeth aan. Wat een eervolle tentoonstelling heeft ze gekregen en gemaakt in Schiedam. Top! Groeien naar de top!
Hoe heet dat sprookje ook al weer? Iets met bonestaak. Ik zoek het op. . . . .
"Jaap en de bonestaak". Maar nu ik het verhaal en de oorsprong heb zitten lezen ben ik de zin kwijt die ik wilde schrijven over het werk van Elspeth.
Dan maar schrijven over de woorden die vriend en schrijver Tommy Wieringa over het werk vertelde. Hele mooie woorden, ook van Deirdre Carasso de directrice van het Stedelijk museum Schiedam. Elspeth Diederix is een aardig en leuk iemand. Alles wat zij aanraakt is bijzonder, zelfs als het onderwerp in eerste instantie truttig en klein lijkt. Maar dan met een mooie stem en speciaal overdachte mooie lieve woorden voor haar en de opening van de expositie.
Het is een wonder het werk van Elspeth Diederix. Terwijl ik dit schrijf wil ik niet haar werk aan haar werk te niet doen. Want ze werkt ook keihard om te bereiken wat ze wil. Doet gewoon even naast haar werk en gezin een opleiding tot hovenier! Joe! Soms komen wonderen tot stand met je handen in de aarde.