Mijn ouders hebben twee teckels, van een fokkerij, een zogenaamde fokteef ofwel broodmoeders. Bij afhalen waren ze direct dol op mijn moeder en zus. Niet heel koel met mannen. Ze moesten enorm wennen aan mijn pa, grommen, blaffen en met de geringste beweging in de aanval, in zijn eigen huis nog wel. Hij vertelt er heel grappig over, hoe hij 's morgens de trap bijna niet af kon omdat er twee monsters onder aan de trap klaar voor de aanval stonden. Dit duurde zes weken.
Kijk ze nu eens verliefd naar mijn pa kijken, en niet te zien op de foto, wel in het echt is te zien dat mijn pa ook verliefd naar zijn teckels kijkt. Tussendoor vertelde mijn pa dat de uitslag van zijn darmkankeronderzoek ook weer prima was. Ze maken mijn ouders gezond en gelukkig en daarmee ook mij. Wat een hondegeluk.
