vrijdag 13 januari 2017

Volg het licht - licht anders zijn

Zojuist een webinar gevolgd van Ninke van der Leck. Focus zei ze. Onmogelijk, mijn hoofd heeft zoveel associaties en pleziertjes, klein geluk.

Een kijkje in mijn hoofd. Mijn hoofd loopt zo over als ik in een wie ben ik proces zit, in de periode van het schrijven over mezelf. Dan leer ik mezelf steeds weer opnieuw kennen. De term brainstorm snap ik nu volkomen. Want dat doet het. Ik besluit om het te laten zien. Want jij kunt immers kiezen om het te lezen.
Anders zijn.
Op de Rietveld academie zocht ik ook vaak mezelf. Wat ik toen een keer deed was het licht volgen. Toen stapte ik op de fiets en volgde het licht, in Amsterdam. Ik nam foto's van het licht op de muren, gebouwen, straat, beelden, overal waar het licht op viel zette ik op de foto, en fietste dan weer door met mijn gezicht op de zon gericht. Mooie serie is dat geworden. Toen, nog een toen, denk je misschien, maar ik las net een blog van 3 jaar terug en de 'toen' kwam daar in voor. Je kunt het zelf terug lezen: 'En toen was er een kikker en veel hij'.
Dus toen zei mijn docent Aernout Mik kies er twee uit. Dat deed ik en toen zei hij: "gooi de rest weg". "Want dit is je focus. Kies". Echt niet. Vanaf dat moment besloot ik dat niet kiezen ook een keuze is.
Terwijl ik dit schrijf zijn de vogels in de tuin heel actief. Onze hond heeft een slecht huid, en zijn brokken, die overigens anti- allergisch etc zijn, mag hij niet meer eten. Die gooi ik sinds een paar weken elke morgen op het dak. Vanwege het vroege tijdstip van het webinar van Ninke van der Leck die ik net volgde was ik uit het gooi het eten op het dak ritme geraakt. Dus doe ik even tussen door. Kan het niet laten om ze op de foto te zetten. Dus extra foto's bij dit blog. Kijk ik opzij, zie ik een reflectie van licht op de muur naast mij, een hoefijzer. Het geluk lacht mij toe. Deze foto's vind ik niet zo mooi. Maar hup, ongefocust delen.
Mijn hemel, soms doe ik zoooo lang over mijn tekst. Soms floept het er zo uit, en soms geëmmer. Dan denk ik altijd, doe het niet. Maar aangezien het hier gaat om focus, of het verzetten van de focus, ga ik lekker door met gehannes. Ik heb al één net geschreven blog in het archief gezet. Die was te lang en te wazig geworden. Deze wordt dat nog meer. Jij kunt ook gewoon de plaatjes kijken, of helemaal niet eens naar mijn blog komen. Das een keuze. Het gaat hier immers over kiezen. Elke lezer is vrij om mijn blog te lezen, of een andere keuze te maken. Ik zelf schrik, door mijn trage leestempo, altijd enorm van lappen tekst. Dus waarom doe ik dat een ander aan? Omdat ik niet kies. Ha, ownee, ik kies wel. Ik kies om niet te kiezen. Nu heb ik ook nog een hulp vraag. Daar begon ik dit blog van vandaag om.
Help!
Gister zette ik deze hulpvraag op Facebook: "Help! Ik ben me aan het voorbereiden op een aanmeldingsbrief / sollicitatiebrief voor een kunstproject buiten in de natuur.
Wat zou jij erin zetten, als een van mijn buiten installatie kunst kwaliteiten?"

Ik wil nog een vraag stellen: Waar kan ik in helpen?
Zelf enorm allergisch voor hulp krijgen. Mijn allergie. Zelluf doen, zelf mislukken, zelf vallen en zelf slagen.
Waar kan ik in helpen? Waar kan ik in helpen als het gaat om een kunstproject, om een installatie te maken over natuur. Die installatie toon ik ook buiten.
Mocht je ideeën hebben waar in ik kan helpen reageer dan alsjeblieft. Dat kan via Facebook of direct een bericht via de email keep@judithkoning.nl Fijne dag en dank je wel.

#zoeklicht 30 dagen challenge nummer 12